Pogorszenie koloru sierści może mieć bardzo wiele przyczyn, jednak najczęściej jest bardziej problemem estetycznym niż zdrowotnym. Trudno oczywiście wykluczyć, że powodem jest bakteryjna lub grzybicza infekcja skóry lub jakieś inne schorzenie, ale najczęściej jest to kwestia urody a nie zdrowia.

Są dwa rodzaje odbarwienia sierści:

• odbarwienia lokalne

Cała szata jest idealnie czarna, tylko sierść na kufie i brodzie ma wyraźne przebrązowienia. Dotyczy to przeważnie psów o obficie owłosionej głowie. W tym przypadku źródłem problemu jest najczęściej zażelaziona woda do picia lub gotowane w domu jedzenie, które zostaje na sierści i powoduje jej odbarwienie. Żeby temu zapobiec, trzeba psu myć brodę po każdym jedzeniu albo przestawić go na dobrej jakości suchą karmę.

U niektórych psów przebarwienia pojawiają się również w okolicy odbytu a u samców na siusiaku. U niektórych z nich można w tej okolicy skrócić odrobinę sierść, szczególnie tam, gdzie jest stale moczona. Pędzel włosów na siusiaku trzeba również ostrożnie obciąć, bo zasychający na nim mocz tworzy kleistą powłokę, która odbarwia sierść, a do tego niezbyt elegancko pachnie.

U psów pełniących funkcję przyjaciela rodziny lekko zbrązowiała broda nie ma większego znaczenia. Problem pojawia się u psów wystawowych, u których tego rodzaju odbarwienie, co by nie mówić, szpeci. Przed wystawą można ją dość skutecznie zamaskować. O tym, jak to zrobić piszemy w zakładce Poprawianie koloru.

• odbarwienie całej sierści

Główną przyczyną utraty pigmentu jest silne słońce, które powoduje, że sierść szarzeje lub brązowieje. Można temu zapobiegać spryskując ją w lecie odżywką zawierającą wysokiej jakości filtr UV, jeśli to nie wystarczy, trzeba zastosować któryś z szamponów intensyfikujących czerń. Nie liczmy jednak na natychmiastowy rezultat, ponieważ one nie farbują włosa, tylko intensyfikują naturalny pigment. Nie ma za to niebezpieczeństwa, że zastosowanie u psa wielobarwnego szamponu który intensyfikuje kolor czarny nie spowoduje zabrudzenia białych plam na sierści. Dlatego też do uzyskania widocznego rezultatu potrzebne są przeważnie 3-4 kąpiele w odstępach 5-7 dniowych. Zaletą tego rodzaju szamponów jest to, że działają wybiórczo na określony kolor. Dobry szampon koloryzujący nie wysusza sierści, można go w związku z tym stosować dowolnie długo. U psa z tendencją do brązowienia sierści powinien być używany do każdej kąpieli: najlepiej do pierwszego mycia szampon dostosowany do potrzeb sierści (dla sierści jedwabistej, szorstkiej itp.) a do drugiego mycia szampon intensyfikujący barwę. Sposób pielęgnacji czarnej sierści można znaleźć w zakładce Pielęgnacja według barwy – sierść czarna.

Jeśli problem utraty koloru pojawi się u psa szorstkowłosego, w pierwszym rzędzie przyczyny należy szukać w braku trymowania i związanej z tym dominacji jaśniejszego na ogół podszerstka nad włosem okrywowym. W tym przypadku przed stosowaniem szamponu intensyfikującego barwę trzeba sierść dokładnie wytrymować, a po jej odrośnięciu problem najprawdopodobniej zniknie. Zdjęcie pokazujące psa przed i po trymowaniu świadczy o tym, jak istotne dla jego wyglądu i barwy sierści jest regularne trymowanie