Dopóki ktoś z rodziny jest w domu, może dopilnować, żeby szczeniak zawsze korzystał ze swojej toalety. Jest to bardzo ważne, bo dopóki nie zdarza mu się załatwić na dywan, nie pozostawia tam swoich śladów, do których każdy pies lubi wracać. Sytuacja komplikuje się w momencie, kiedy wszyscy muszą wyjść z domu. Niestety jest mała szansa, by na etapie nauki, mając do dyspozycji całe mieszkanie, pod nieobecność swojego opiekunów sam odnalazł drogę do kuwety i nie załatwił się gdzie popadnie. Jeśli dotyczy to bardzo krótkich wyjść, najprościej zostawić go w kuchni lub w łazience, bo jeśli nawet zapomni się i załatwi na podłogę, łatwiej będzie zmyć kafelki niż drewnianą podłogę. Trzeba tylko pamiętać o tym, żeby przenieść mu w to miejsce również legowisko i co najmniej miskę z wodą do picia, a najlepiej również z jedzeniem na wypadek, gdyby nieobecność właścicieli mogła się przedłużyć.
W kojcu powinno być wszystko, co może być mu potrzebne …
Jeśli jest taka możliwość, znacznie lepszym, jeśli nie doskonałym rozwiązaniem jest składany kojec, drewniany lub metalowy, który pozwala na wygrodzenie niewielkiego psiego apartamentu. Żeby w tym miejscu zabezpieczyć podłogę przed zniszczeniem, trzeba ją przykryć grubą folią, która powinna wystawać co najmniej 15-20 cm na zewnątrz kojca, żeby pies nie mógł jej porozrywać, lub co gorsze, połknąć kawałków oderwanego plastiku. Do środka wkładamy legowisko, kuwetę, miskę z jedzeniem i piciem oraz zabawki. Szczenię zazwyczaj przesypia dużą część dnia, jest więc szansa, że spokojnie doczeka powrotu swoich opiekunów, a jeśli nawet zdarzy się mu nie trafić do kuwety, dzięki folii łatwo będzie wszystko przywrócić do porządku. Zaaranżowanie takiego miejsca zapobiegnie nasiąkaniu podłogi moczem, który pozostawia długo utrzymujący się i niezwykle trudny do całkowitego wyeliminowania zapach. My go już nie czujemy, a pies wciąż doskonale go wyczuwa i chętnie w to miejsce wraca.
… warto jeszcze dorzucić kilka zabawek
Przed kupnem kojca trzeba zdecydować, gdzie go ustawić, żeby nie zawadzał i nie trzeba go było codziennie składać po powrocie rodziny do domu. Najlepiej ustawić go w tym miejscu, gdzie, kiedy piesek dorośnie, położymy jego legowisko. Po powrocie rodziny otwiera się drzwiczki, szczenię cały czas ma do niego dostęp, co powoduje, że kiedy jest zmęczony chętnie do niego wraca. Często się zdarza, że szczenię źle znosi zamknięcie w mało przytulnej łazience, która kojarzy mu się wyłącznie z załatwianiem potrzeb fizjologicznych. Natomiast kojec, ustawiony w pomieszczeniu, w którym większą część dnia spędza razem ze swoimi opiekunami, zazwyczaj bez problemu akceptuje, a nawet go lubi i dobrze się w nim czuje, bo daje mu poczucie bezpieczeństwa. Łatwo szczeniaka do niego przyzwyczaić, wystarczy wsadzić go tam kiedy jest zmęczony po dłuższej zabawie, bo wtedy szybko zaśnie, a kiedy się obudzi i zobaczy swoich opiekunów utwierdzi się w przekonaniu, że jest bezpieczny i nic mu nie grozi. Kiedy kojec przestaje być potrzebny, łatwo go można złożyć i schować, ale wielu właścicieli niechętnie się z nim rozstaje, bo jest bardzo wygodny, kiedy wszyscy muszą wyjść z domu, a szczenię opornie uczy się czystości albo ma skłonności do obgryzania mebli lub innych zachowań prowadzących do zniszczenia mieszkania.
Nauka czystości jest bardzo poważnym problemem, przy podejmowaniu decyzji o kupnie psa niedocenianym lub nieuświadomionym. Niestety brudzenie w domu jest jednym z najczęstszych powodów pozbywania się psa, choć winę za to, że sprawia tego rodzaju kłopoty, w 100% ponoszą jego właściciele. Dwu – trzymiesięczne szczenię załatwia się przeciętnie co 1-1,5 godziny, potem do czwartego miesiąca życia co 2-3 godziny. Po ukończeniu sześciu miesięcy na ogół wystarcza jedno wyjście co 4 – 5 godzin, choć oczywiście dla niektórych psów takie odstępy mogą być jeszcze za długie. W miarę upływu czasu szczeniak coraz rzadziej korzysta z kuwety, aż w pewnym momencie można z niej całkowicie zrezygnować.
Łatwy do składania kojec metalowy
Uczenie psa czystości wymaga dużej konsekwencji, bo każda kałuża na dywanie oddala moment, w którym załatwianie się psa w domu przestaje być problemem. Warto o tym pamiętać i dobrze się zorganizować, zwłaszcza, jeśli na kupno psa decydują się osoby pracujące, które poza domem spędzają średnio 9 godzin dziennie i nie mają nikogo, kto by podczas ich nieobecności mógł psa wyprowadzić. W takiej sytuacji muszą pogodzić się z tym, że po powrocie do domu będą ich witać różne niespodzianki. Będzie to trwać tak długo, aż pies podrośnie na tyle, że będzie mógł wychodzić nie częściej niż trzy razy dziennie: rano, po powrocie domowników z pracy i wieczorem. Przyjmuje się, że powinno to nastąpić w wieku 8 – 9 miesięcy, w zależności od indywidualnych predyspozycji psa oraz determinacji, jaką podczas nauki czystości wykazali się jego opiekunowie.
