Yoreczki Lili i Pepe ostrzyżone w warszawskim salonie Modny Pies
Szukając odpowiedniego groomera, zamiast umawiać się na wizytę telefonicznie, lepiej pofatygować się osobiście i wykorzystać okazję żeby rzucić okiem na salon i na warunki oraz zwyczaje, jakie w nim panują: czy jest czysto, czy salon jest dobrze wyposażony i czy osoba, która będzie zajmowała się psem ma odpowiednie podejście do zwierząt. To przeważnie można zobaczyć już na pierwszy rzut oka, choć niespodzianki zawsze mogą się zdarzyć.
Można również odpowiednio wcześniejszej zrobić rozeznanie, popytać znajomych właścicieli psów, lub też zagadnąć na ulicy kogoś, kto prowadzi pięknie ostrzyżonego psa. Na pewno będzie zachwycony, że jego podopieczny się komuś podoba i bardzo chętnie poinformuje, gdzie był strzyżony. To może zaoszczędzić wielu rozczarowań. Z psem, który nie jest wystawiany, ryzyko jest mniejsze, bo za kilka miesięcy sierść odrośnie, a w tym czasie można znaleźć groomera, który lepiej wyczuje gust właściciela.
Idąc do groomera musimy się zdecydować, czy chcemy, żeby pies był wykąpany i ostrzyżony, wówczas jedyne co trzeba zrobić przed wizytą to rozplątać i wyszczotkować sierść. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego, że rozplątywanie skołtunionej sierści jest bardzo czasochłonne i zostanie osobno wycenione. Jeśli pies pojawia się w salonie tylko na strzyżenie, powinien przyjść wykąpany i rozczesany. Taki jest zwyczaj i jest to uzasadnione, groomerzy, którzy posiadają strony internetowe zazwyczaj podają ceny za standardowe usługi, pozostałe, takie jak rozplątywanie zaniedbanej sierści pozostawiają do uzgodnienia po jej obejrzeniu i oszacowaniu ile czasu zajmie doprowadzenie jej do porządku. Czasem kilkakrotnie więcej niż podstawowa usługa.
Jeśli chodzi o przygotowanie psa do wystawy, ostrożność w wyborze salonu musi być jeszcze większa, bo wymaga ono dużej wiedzy i doświadczenia. Warto znaleźć mistrza, ponieważ sukcesy wystawowe wszystkich psów o sierści długiej (yorki, shih-tzu, maltańczyki), obfitej (pudle, bobtaile, polskie owczarki nizinne) lub szorstkiej (czeskie teriery, airedale, westhighlandy, sznaucery) w dużej mierze zależą od prawidłowej pielęgnacji i perfekcyjnego przygotowania do pokazu. Groomer musi doskonale znać wzorce ras oraz technikę trymowania, strzyżenia a także wydobywania atutów i ukrywania wad swojego czworonożnego klienta. Trudno się dziwić, że do najlepszych fachowców w tej dziedzinie ustawiają się długie kolejki.
Profesjonalne przygotowanie szaty zwiększa szanse wystawowe psa, błędy w tej materii mogą je bardzo skutecznie pogrzebać. Wielka szkoda, że w wystawowych kartach ocen sędziowie komentują wygląd szaty tylko wtedy, kiedy pies jest doskonale przygotowany, ale prawie nigdy nie piszą, choć często to mówią, że przygotowanie sierści dalekie jest od ideału. Taka uwaga powinna skłonić groomera, którego należy o tym poinformować, do podniesienia swoich kwalifikacji lub właściciela psa do zmiany salonu.
Wybitny pies powinien być jak najwcześniej wystawiany, wówczas w wieku 2-3 lat może mieć już wszystkie możliwe do osiągnięcia tytuły wystawowe. Pamiętajmy jednak, że tak utytułowanego psa pokazuje się tylko w najwyższej formie, dlatego jeśli jest w kiepskiej kondycji (macierzyństwo, choroba, rekonwalescencja) lub ma z jakiegoś powodu zniszczoną sierść, lepiej sobie wystawę odpuścić i pokazać go dopiero wtedy, kiedy jego szata oraz kondycja fizyczna będą na najwyższym poziomie.
Nie ma nic gorszego niż wielomiesięczne oczekiwanie na odrośnięcie sierści zmasakrowanej przez nieposiadającego odpowiednich kwalifikacji groomera. Problem polega na tym, żeby nie trafić pod zły adres, jest bardzo dużo osób, które do perfekcji opanowały wykonywanie fryzur dowolnych, ale nie mają odwagi podjąć decyzji, by ograniczyć swoją aktywność zawodową do tego sektora i szczerze powiedzieć klientowi, że nie zajmują się profesjonalnym przygotowaniem psów do wystaw. A szkoda, bo zawiedziony wystawca do tego salonu i tak już nie wróci, za to przy ringu głośno podzieli się swoim niezadowoleniem z całym otoczeniem.
Jest u nas sporo znakomitych groomerów, którzy perfekcyjnie potrafią przygotować psa do wystawy, wielu z nich specjalizuje się w przygotowaniu tylko jednej rasy, lub grupy psów, ale jak nowo upieczony właściciel psa ma do nich trafić? Niektóre kluby ras publikują na swoich stronach internetowych listy polecanych groomerów, a autorytet klubu jest w tym przypadku najlepszą rekomendacją. Może inne kluby pójdą w ich ślady? Nie należy przejmować się odległością, bo ktoś, kto ma wybitnego psa, jest skłonny przejechać sporo kilometrów, żeby na liczącą się wystawę odpowiednio go do niej przygotować. Dobrze by było, żeby groomerzy na swoich stronach internetowych wyraźnie informowali w jakiego rodzaju strzyżeniu się specjalizują, mogłoby to oszczędzić wielu rozczarowań.
Niewielu groomerów potrafi dobrze przygotować tego pięknego psa na wystawę. Wśród mistrzów tego zawodu ostrzyżenie bedlington teriera ocenia się jako najwyższy stopień wtajemniczenia. I słusznie, bo to już nie jest rzemiosło, tylko prawdziwa sztuka!
