W okresie laktacji, suka każdego dnia produkuje mleko w ilości równej około 3,5-4 % masy swojego ciała. Dlatego też podczas porodu i bezpośrednio po zakończeniu akcji porodowej należy zadbać o to, żeby cały czas miała coś do picia. Po porodzie najlepsza jest bawarka lub woda z glukozą. Potem już oczywiście czysta woda, bez jakichkolwiek dodatków, ale cały czas świeża i pod dostatkiem. Bardzo ważne jest zapewnienie suce spokoju i poczucia bezpieczeństwa. Obecność osób obcych w pobliżu szczeniąt oraz zamieszanie i rwetes w mieszkaniu, mogą spowodować jej zdenerwowanie, głęboki stres i w efekcie prowadzić do utraty pokarmu. A to jest wielki problem.
Jest to dla suki okres bardzo trudny, musi wykarmić całą gromadę szczeniąt, co odpowiednio do ich ilości i wielkości zwiększa jej zapotrzebowanie na energię i białko. W porównaniu z normalnym zapotrzebowaniem bytowym, potrzeby suki w okresie laktacji zwiększają się w pierwszym tygodniu karmienia o połowę, w drugim już dwukrotnie, a w trzecim aż czterokrotnie. Żeby sobie wyobrazić jak wielkim obciążeniem jest wykarmienie licznego miotu, wystarczy spojrzeć na zdjęcia. Trzeba jej w tym okresie pomóc, przede wszystkim dbając o jej prawidłowe żywienie a także, w zależności od potrzeb, dokarmiając szczenięta. Im większy jest miot, tym prędzej należy rozpocząć dokarmianie. W czasie laktacji suka musi nadal, tak samo jak w drugiej połowie ciąży, otrzymywać najwyższej jakości karmę dla suk szczennych i karmiących lub karmę dla szczeniąt. Prawidłowe żywienie suki karmiącej jest niezwykle ważne, niedobory odbiją się zarówno na jej zdrowiu, jak i na zdrowiu szczeniąt.
Pierwsze 4 tygodnie po porodzie
W tym okresie suka sama powinna sobie regulować ilość zjadanej karmy, w praktyce oznacza to, że może jeść do woli. Suplementowanie diety w tym czasie zależy od wielu czynników, między innymi od wielkości suki oraz ilości i wagi szczeniąt. Suczki małych ras wymagają podawania preparatów wapniowo-magnezowych już od połowy ciąży, aż do odstawienia szczeniąt. Niedobór może spowodować tężyczkę poporodową, która zawsze stanowi bardzo poważne zagrożenie dla jej życia. O tym, jaki preparat będzie najlepszy, od kiedy i w jakich ilościach należy go podawać, każdorazowo powinien zdecydować lekarz weterynarii.
Piąty, a najpóźniej szósty tydzień po porodzie
Jest to okres, w którym szczenięta powinny być już dość intensywnie dokarmiane. Jeśli chodzi o sukę, powoli wracamy do dawek żywieniowych sprzed ciąży lub, jeśli ciągle ma bardzo dużo pokarmu, na 2-5 dni wprowadzamy porcje odpowiednio mniejsze, żeby spowodować zmniejszenie laktacji. Jest to konieczne, bo szczenięta koniecznie trzeba w tym wieku przyzwyczajać do samodzielnego jedzenia, jako że wkrótce zostaną odłączone od matki i pójdą do nowych domów. Przestawiamy więc sukę z karmy szczenięcej na normalny pokarm dla psów dorosłych, który zawiera znacznie mniej białka. Przez kilka dni staramy się ograniczać przebywanie suki ze szczeniętami i pozwalamy na ssanie tylko wtedy, gdy sutki mocno napełnią się mlekiem. W momencie, kiedy wpuszczamy sukę do szczeniąt, maluchy powinny być już częściowo nakarmione, żeby ograniczyły się tylko do ściągnięcia nadmiaru pokarmu. Intensywne ssanie i całkowite opróżnianie sutków pobudza produkcję mleka, starajmy się więc do tego nie dopuszczać. W tym czasie suka jest już zmęczona szczeniętami i coraz chętniej przebywa poza gniazdem. Dla szczeniąt jej bliskość jest jednak bardzo wskazana, dlatego jeśli tylko chce zajmować się i bawić ze szczeniakami trzeba jej na to pozwolić, bo bliskość matki jest dla nich bezcenna. Można jej na brzuch założyć fartuszek, żeby szczeniaki nie miały stałego dostępu do sutków. Chodzi o to żeby powoli wygaszać laktację, a ssanie ją pobudza.
Bardzo istotny jest proces odstawiania szczeniąt. Najczęściej przebiega to tak jak powinno, czyli stopniowo: przez pierwsze 3-4 tygodnie po porodzie suka ma dużo pokarmu, potem w miarę rozpoczęcia dokarmiania jego ilość jest coraz to mniejsza, aż wreszcie zupełnie zanika. W miarę jak zbliża się moment wydawania szczeniąt, suka powinna mieć zupełnie szczątkowe ilości pokarmu, a najlepiej, by go już wcale nie miała. Jeśli jednak ciągle ma bardzo dużo mleka i nie wygląda na to, żeby miało zanikać, trzeba koniecznie doprowadzić do ustania laktacji tak, żeby ją zakończyć najpóźniej kilka dni przed wydaniem szczeniąt. Pełne sutki w sytuacji, kiedy nie ma kto ich opróżnić, to bardzo poważny problem, bo może skutkować zapaleniem sutków.
Hodowca musi zadbać o to, żeby szczenięta wychodzące do nowych domów były już definitywnie odłączone od matki i zdolne do samodzielnego jedzenia. Dlatego też w pewnym momencie trzeba zaprzestać podawania suce karmy dla szczeniąt i wprowadzić karmę mniej energetyczną, typu “adult”, coraz częściej zabierać ją od szczeniąt i wychodzić z nią na dłuższe spacery. Szczenięta powinno się karmić podczas jej nieobecności a suce pozwalać wejść do gniazda dopiero wtedy, kiedy już są najedzone. W ten sposób pokarm będzie powoli zanikał, ale szczenięta nie zostaną pozbawione cennego mleka matki, dającego im odporność, bo własnej na tym etapie jeszcze nie mają.
Bywa, że właściciel suki tak bardzo przejmuje się swoją rolą, że postanawia w tym wyjątkowym okresie szczególnie o nią zadbać i przestawić na gotowane w domu posiłki. Taki sposób żywienia jest oczywiście możliwy, ale skomponowanie zbilansowanej karmy na ten okres wymaga bardzo dużej wiedzy i prawdopodobieństwo jej ogarnięcia z dnia na dzień jest raczej niewielkie. W jedzeniu domowym mogą pojawić się niedobory, czegoś będzie za mało, a czegoś innego za dużo. Przy żywieniu tradycyjnym konieczne jest uzupełnianie diety przy pomocy różnego rodzaju suplementów. Najsłabszą stroną tej metody jest to, że suplementujemy zazwyczaj „na oko”, co oznacza, że nie mamy żadnej pewności, że suka i szczenięta mają wszystko, co jest im rzeczywiście potrzebne.
Zdecydowanie lepiej zaufać specjalistom i kupić naprawdę dobrą suchą karmę. Jej podawanie powoduje, że suka ma więcej pokarmu, jest on bardzo wartościowy i dzięki temu jest w stanie wykarmić nawet liczny miot bez uszczerbku dla zdrowia i prawidłowego rozwoju szczeniąt. Nie ma ryzyka wystąpienia biegunki, co może się zdarzyć przy użyciu świeżych produktów pochodzących z najrozmaitszych źródeł. Wiem to z własnego doświadczenia. W czasie, kiedy karmiłam moje suczki tradycyjnie, mimo wielkiej dbałości o ich wyżywienie, musiałam po odstawieniu szczeniąt dość długo czekać, żeby na tyle odzyskały włos i kondycję, by można je było pokazać na wystawie. Karmiona suchą karmą Sweetie równo dwa miesiące po urodzeniu została najpiękniejszą suką całej wystawy klubowej ze wszystkich pinczerów szorstko i gładkowłosych. Tylko lekko powiększone sutki zdradzały, że niedawno miała szczenięta. A była naprawdę troskliwą matką, którą trudno było oderwać od dzieci. Jeśli się jednak o sukę odpowiednio zadba i wcześnie rozpocznie dokarmianie, nie musi mieć sutków do ziemi i przez kilka miesięcy powracać do formy.
PORÓWNANIE ZAPOTRZEBOWANIA POKARMOWEGO SUKI w RÓŻNYCH OKRESACH orientacyjne dzienne dawki suchej karmy w zależności od wagi ciała
Tabela pokazuje, o ile zwiększają się potrzeby żywieniowe w okresie ciąży i laktacji. Przykładowo: suka, która waży 30 kg powinna dostawać dziennie około 390 g suchej karmy. Tej samej suce podczas ciąży dzienną dawkę karmy należy stopniowo zwiększyć do 715 g, a w okresie karmienia do 950 gramów. Są to wielkości przybliżone i trochę zawyżone, wziąwszy pod uwagę fakt, że wyliczenia zrobiono dla karmy o tej samej wartości energetycznej, podczas gdy suka w okresie rozrodu powinna dostawać karmę typu “puppy”, bardziej energetyczną od bytowej, której można dać trochę mniej.
ZMIANY APETYTU i POTRZEB ENERGETYCZNYCH SUKI
w okresie rozrodu
Warto wiedzieć, że apetyt suki w okresie rozrodu w niektórych okresach nie przystaje do potrzeb energetycznych jej organizmu. Powyższy wykres doskonale obrazuje zmiany potrzeb energetycznych suki począwszy od okresu poprzedzającego ciążę aż do całkowitego odstawienia szczeniąt. Linia pomarańczowa pokazuje jak te potrzeby kształtują się na poszczególnych etapach cyklu rozrodczego: do połowy ciąży pozostają na niezmienionym poziomie, potem lekko wzrastają do momentu porodu. W pierwszym miesiącu po porodzie następuje niemal trzykrotny wzrost potrzeb energetycznych, które w momencie kiedy szczenięta kończą drugi miesiąc życia, wracają do poziomu sprzed porodu. Linia zielona pokazuje zmianę apetytu: tuż przed porodem suka nagle traci apetyt, potem następuje jego wzrost, który w drugim miesiącu po porodzie zostaje bardzo gwałtownie przyhamowany, ale utrzymuje się na dość wysokim poziomie dłużej, niżby to wynikało z rzeczywistych potrzeb energetycznych organizmu. Wynika stąd, że mimo, iż suka ma jeszcze ochotę jeść więcej, trzeba jej już podawać karmę bytową typu “adult” a nie “puppy” i to w znacznie mniejszych ilościach, żeby jej nie zatuczyć. Warto o to zadbać, bo powrót do formy z okresu poprzedzającego macierzyństwo może być trudny.
Do karmienia suki w okresie laktacji polecamy
najwyższej jakości, niezawierającą chemicznych konserwantów, w 100% naturalną karmę:
więcej informacji www.millsfarm.pl
