Pochodzenie
Clumber spaniel jest z całą pewnością najstarszą odmianą spanieli, która powstała w wyniku skrzyżowania dawnego, nieistniejącego już dzisiaj blenheim spaniela, lub jak twierdzą inni alpejskiego spaniela, z bassetem. Niektóre źródła mówią, że w żyłach clumber spaniela płynie także krew bernardyna i bloodhounda. Rasa powstała prawdopodobnie we Francji, w majątku markiza de Noailles. W okresie Rewolucji Francuskiej w obawie przed utratą psów markiz wywiózł je do Anglii, gdzie znalazły schronienie w Clumber Park, siedzibie Henry Clintona, księcia Newcastle. Spokojny o los swoich podopiecznych, markiz de Noailles wrócił do Francji, gdzie wkrótce zginął.
Książę Newcastle, zachwycony charakterem powierzonych mu psów, postanowił kontynuować rozpoczętą przez swego francuskiego przyjaciela hodowlę, a psy od nazwy jego posiadłości zostały nazwane clumber spanielami. W jednym z korytarzy posiadłości Clumber Park zachował się nawet namalowany w 1788 przez Francisa Wheatley’a obraz “Powrót z polowania” na którym artysta uwiecznił księcia Newcastle z czterema clumberami.
Książę Newcastle ze swoimi clamberami – obraz Francisa Wheatley
Wielkim miłośnikiem rasy i zarazem hodowcą oraz wystawcą był król Albert, małżonek królowej Wiktorii. Jego pasję kontynuował król Edward VII, który hodował je pod przydomkiem “Of Sandringham” pochodzącym od nazwy posiadłości, którą zamieszkiwał. Potem dzieło ojca kontynuował jego syn Jerzy V, który polował ze swoimi clumberami do późnej starości. To najprawdopodobniej przyczyniło się do powstania mającej niewiele wspólnego z rzeczywistością opinii, że clumber spaniel to pies ciężki i powolny, nadający się raczej dla starszych myśliwych. Za czasów Jerzego V w królewskiej psiarni hodowano wspaniałe psy, które oprócz polowania, pojawiały się także na ringach wystawowych. Niestety jego syn Edward VIII nie podzielał pasji ojca i pozbył się psów, niektórzy twierdzili nawet, że kazał je zabić.
W połowie XIX wieku, po śmierci swoich królewskich protektorów, rasa gwałtownie zaczęła tracić na znaczeniu, nie oszczędziły jej również dwie wojny światowe. Dopiero po zakończeniu II wojny przystąpiono do odbudowy rasy, która nadal ma w Anglii swoich wiernych sympatyków, posiadających clumber spaniele zarówno do polowania jak i do towarzystwa. Znaczna ilość tych psów znajduje się w Ameryce a także w Europie, w tym w Polsce. Hodowli mamy niewiele, za to hodowane przez nie psy są na najwyższym światowym poziomie.
Na najbardziej prestiżowej europejskiej wystawie psów Crufts’ 2015, po raz pierwszy w jej historii zwycięzcą rasy – BOB CRUFT’ 2015, został startujący w bardzo licznej stawce 95 psów, pochodzący z polskiej hodowli clamber spaniel TOTUS TUUS Kaprys Rejenta. Może to zwycięstwo zwróci uwagę miłośników psów na tę wspaniałą rasę.
Niestety clumber spaniele są ostatnio dużo mniej popularne i należą do ras rzadkich, a szkoda, bo jest to rasa, która choćby ze względu na swój wspaniały charakter, zupełny brak agresji i wielkie przywiązanie do człowieka zasługuje na większe niż dotychczas zainteresowanie.
Int.Ch.Ch.PL RO WILMA VIS ATTRACTIVA Kaprys Rejenta
Wygląd
Clumber spaniel jest największym i najcięższym ze wszystkich spanieli. Jest również relatywnie ciężki w stosunku do swojej wielkości. Ma mocny kościec i grubą, trochę luźną skórę. Jest psem długim, niskim, o prostym, szerokim grzbiecie, silnych łopatkach, głębokiej klatce piersiowej i nisko opuszczonej słabiźnie. Ma mocne lędźwie i proste, dość krótkie, silne kończyny o nisko osadzonych stawach skokowych. Ogon dobrze owłosiony, nisko osadzony, noszony równo na linii grzbietu.
Najbardziej charakterystyczna jest jego głowa o szerokiej czaszce z bardzo wyraźnie zaznaczonym guzem potylicznym oraz dużymi łukami brwiowymi. Stop głęboki, kufa ciężka i kwadratowa o wydatnych, zwisających faflach. Szczęki mocne, z regularnym nożycowym zgryzem. Oczy czyste, ciemnobursztynowe, głęboko osadzone, z lekko widoczną trzecią powieką, bez śladu zmian chorobowych. Duże i jasne są niepożądane. Uszy duże, w kształcie liścia winorośli, zwisające, skierowane lekko ku przodowi, dobrze pokryte prostymi włosami, które nie powinny sięgać poza krawędź małżowiny.
Wysokość w kłębie: psy 47-49 cm, suki 44-48 cm.
Masa ciała: 25 -38 kg.
PL, LV, EE Champion Wymeswold BLACK DANGEROUS
Ch.PL, Mł.Ch.PL.LT.LV.EST Wymeswold ICE CUBE
Charakter, usposobienie
Clumber spaniel jest psem o wyjątkowo flegmatycznym usposobieniu i wielkiej chęci do pracy. Uwielbia polowania, jest doskonałym aporterem, zarówno z lądu jak i z wody. Choć pracuje wolno, ze względu na swoją cierpliwość i upór w dążeniu do celu, jest wysoko cenionym psem myśliwskim, szczególnie przydatnym w grubym, leśnym poszyciu. Jest bardzo inteligentny, łatwy do ułożenia, choć niezależny i trochę uparty. To wielki indywidualista, którego trzeba traktować bardzo delikatnie. Potrzebuje łagodnej, ale zdecydowanej ręki, trzeba jednak pamiętać, że w szkoleniu psa tej rasy metoda zachęcania i chwalenia przyniesie znacznie lepsze rezultaty niż krzyk i rozkazywanie, które z pewnością nie motywują psa do pracy. W żadnym przypadku nie wolno zaniedbać wczesnej socjalizacji i nauki posłuszeństwa, bo clumbery to psy z charakterem, które na dodatek mają dziwną przypadłość: jeśli im się polecenie nie podoba – po prostu go nie słyszą.
Ze względu na dość ciężką budowę clumber spaniel nie nadaje się do sportów wymagających dużej sprawności i skakania. Natomiast nadspodziewanie szybko, zwinnie i lekko porusza się po równym terenie. Jak przystało na psa myśliwskiego uwielbia węszyć i penetrować teren żeby wyszukać coś ciekawego. Zdarza się, że ze spaceru przyniesie do domu potężny kij. Jest bardzo towarzyski, doskonale czuje się w towarzystwie człowieka, które jest mu potrzebne do prawidłowego rozwoju.
NAM VITA Kaprys Rejenta
Szata
Clumber spaniel ma obfitą, prostą, jedwabistą, gładko przylegającą do ciała sierść, która tworzy charakterystyczne frędzle na uszach, kończynach i na ogonie. Ma bardzo gęsty włos okrywowy podszyty obfitym podszerstkiem, dzięki czemu jest wyjątkowo odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne.
Umaszczenie: białe z niewielkimi cytrynowymi, lub mniej cenionymi pomarańczowymi łatami, które występują zazwyczaj na głowie. Liczne drobne cętki pojawiają się na głowie i kończynach.
Pielęgnacja owłosienia clumber spaniela nie jest pracochłonna. Jego sierść wymaga jednak regularnego szczotkowania, zwłaszcza w okresie linienia. Podczas jesienno zimowej pogody pies wnosi do domu mnóstwo błota, które jednak po wyschnięciu daje się dość łatwo wyszczotkować.
Więcej na temat pielęgnacji sierści clumbera i przygotowania go do wystaw
Champion PL FABRICIO Cudeńka
Zdrowie
Clumber spaniel zazwyczaj cieszy się dobrym zdrowiem, choć jego ciężka budowa może być przyczyną różnego rodzaju schorzeń związanych z motoryką ciała. Dlatego też w młodym wieku nie należy psa obciążać nadmiernym wysiłkiem, ponieważ może mieć to niekorzystny wpływ na rozwój jego stawów. U młodych clumberów, przeważnie między 6-tym a 12-tym miesiącem życia zdarza się czasem młodzieńcze zapalenie kości długich, które dotyczy przede wszystkim kończyn przednich. Jest to schorzenie bolesne i wymaga niezwłocznego leczenia. Żeby nic nie przeoczyć, właściciel powinien zwracać uwagę na najmniejsze nawet trudności z poruszaniem się, ponieważ clumbery są wytrzymałe na ból i zazwyczaj się nie skarżą. Natomiast w późniejszym wieku trzeba pilnować, żeby nie dopuścić do nadwagi, bo mogą pojawić się problemy z kręgosłupem, a w szczególności dyskopatia. Clambery są podatne na dysplazję z powodu dlugiego i ciężkiego ciała, ponieważ jednak hodowcy mimo, że nie ma takiego obowiązku, wykonują odpowiednie badania i używają do reprodukcji zwierzęta wolne od dysplazji, spotyka się ją coraz rzadziej. Nie wolno psa przekarmiać, bo nadwaga jest dla jego układu kostnego niebezpieczna.
U psów tej rasy zdarzają się czasem dziedziczne choroby oczu: entropium i ektropium. Długie, zwisające uszy mają skłonność do infekcji bakteryjnych i grzybiczych. Należy je często kontrolować i w miarę potrzeby czyścić oraz usuwać sierść zarastającą kanał słuchowy i utrudniającą jego wentylację. Po każdej kąpieli oraz spacerze podczas deszczowej pogody, warto osuszyć psu wewnętrzną stronę małżowiny usznej delikatną miękką szmatką, ponieważ pozostająca tam wilgoć stwarza bardzo sprzyjające środowisko do rozwoju chorób grzybiczych. Regularna dbałość o higienę uszu pozwala zapobiec tym problemom.
Clamber spaniel jest psem długowiecznym. Średnia życia waha się dla tej rasy między 10-12 lat, choć wiele psów w dobrej kondycji dożywa nawet 16 lat. Dużo zależy od właściwego odżywiania, nie wolno dopuścić do nadwagi, bo nic tak jak ona, a raczej jej skutki, nie skraca psu życia.
Do kogo pasuje ten pies ?
Ch.PL.LV.EE Wymeswold BLACK DANGEROUS
Choć clumber spaniel jest z natury psem myśliwskim, to doskonale sprawdza się w roli przyjaciela rodziny. Jest wyjątkowo łagodny, dobroduszny i całkowicie pozbawiony agresji. Bardzo przywiązuje się do swoich opiekunów, najchętniej by się z nimi nie rozstawał ani na chwilę. Mimo swojej masy bardzo chętnie i żywiołowo się bawi, jest pełen energii i zawsze gotowy do działania.
Uwielbia dzieci, bardzo się do nich przywiązuje, pozwala im praktycznie na wszystko, jest wobec nich niezwykle delikatny i cierpliwy. Chętnie chodzi na długie, ale raczej powolne spacery, uwielbia wodę i świetnie pływa. Bardzo lubi aportowanie, zwłaszcza z wody. Ma wesołe usposobienie, potrafi się cieszyć całym sobą, tak radośnie macha na boki ogonem, że wprawia w ruch cały tułów. W stosunku do obcych jest raczej powściągliwy, ale nigdy nie agresywny. Podobnie rzecz się ma z innymi psami. Jako jedyny ze spanieli ma tendencję do ochraniania swojego stada. Jest czujny, zawsze zasygnalizuje obecność intruza, ale raczej nie wystąpi w roli psa obronnego. Doskonały, mało kłopotliwy pies dla każdej rodziny. Również dla osób starszych, których nie zamęczy nadmierną aktywnością.
Jeśli ktoś zamierza nabyć sukę i zająć się hodowlą powinien wiedzieć że clumber spaniele, mimo swoich niezaprzeczalnych zalet, są w Polsce bardzo nieliczne i mało popularne. Niewielka pula genetyczna oraz niewystarczający dopływ świeżej krwi powodują, że może brakować niespokrewnionych reproduktorów.
Zalety i wady
+ spokojny i zrównoważony
+ całkowicie pozbawiony agresji
+ doskonały towarzysz dzieci
+ przyjazny wobec innych zwierząt
+ nawet dla początkującego właściciela
– bywa samowolny i uparty
– lubi chodzić własnymi drogami
– dość mocno się ślini
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
Wzorzec FCI nr 109/12.01.2011/GB
CLUMBER SPANIEL
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca:13.10.2010
Użytkowanie: Płochacz.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 8 – Aportery, płochacze i psy dowodne.
Sekcja 2 – Płochacze
Podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Przyjmuje się, że clumber spaniel pochodzi z Francji. Psy te przywiózł przed dwustu laty do Wielkiej Brytanii książę Newcastle i podjął ich hodowlę w rodzinnej posiadłości Clumber Park w Nottinghamshire. Clamber to ciężki pies, poruszający się wolniej od innych spanieli, a w latach pięćdziesiatych XX wieku stał się jeszcze cięższy. Dzisiaj czołowe psy ważą około 36 kg, ale wydaje się, że zdarzają się i cięższe. Entuzjastom rasy nie wolno dopuścić, by tak duża waga stała się przyczyną ograniczonej sprawności psa.
WYGLĄD OGÓLNY:
Harmonijny, o bardzo mocnym kośćcu, aktywny o zamyślonym wyrazie, ogólnie powinien sprawiać wrażenie mocnego. Pies ma być sprawny i zdolny do całodziennej pracy w polu.
ZACHOWANIE – TEMPERAMENT:
Stoicki, wielkoduszny, bardzo inteligentny, o bardzo zdecydowanej postawie, która wzmaga jego naturalne zdolności. „Cichy pracownik” o wyśmienitym węchu. Opanowany, niezawodny, miły i dostojny; bardziej powściągliwy niż inne spaniele, nie wykazuje tendencji do agresji.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
