Pochodzenie
Duży szwajcarski pies pasterski to jeden z czterech bardzo podobnych do siebie szwajcarskich psów pasterskich, do których należą, zaczynając od najmniejszego: entlebucher, appenzeller, berneński pies pasterski i duży szwajcarski pies pasterski. Pochodzą one od molosowatych psów, które towarzyszyły legionom Cezara, kiedy przez przełęcz św. Bernarda wkraczały do Szwajcarii. W odciętych od świata dolinach szwajcarskich potomkowie tych psów skrzyżowani z owczarkami zaganiającymi dały początek kilku psom pasterskim, bardzo do siebie podobnym, różniącym się w zasadzie tylko wzrostem, kolorem sierści i kształtem ogona.
Niewiele brakowało, by pod koniec XV wieku psy te całkowicie wyginęły. Burmistrz Zurychu uznał, że niszczą winnice i zagrażają zwierzynie łownej. W rzeczywistości te obdarzone wielką siłą psy były bardzo pożyteczne, wykorzystywano je jako psy obronne, pasterskie i pociągowe. Rasa kształtowała się w niezwykle trudnych warunkach, psy pracowały bardzo ciężko i tylko to dawało im szansę przeżycia. Mimo to ich liczba zmalała tak bardzo, że na początku XX wieku były zagrożone wymarciem, dzięki miłośnikom rasy jednak przeżyły. W 1908 roku rasa została oficjalnie uznana przez Międzynarodową Federację Kynologiczną. Dzisiaj psy te używane są do ciągnięcia wózków z produktami mleczarskimi, do poszukiwania ludzi i przedmiotów zaginionych w górach.
Wygląd
Duży szwajcarski pies pasterski jest mocno zbudowanym psem, o potężnej, ale nie ciężkiej sylwetce. Ma prosty, silny grzbiet, głęboką i szeroką klatkę piersiową, silne lędźwie, mocne nogi oraz zwisający, sięgający do stawu skokowego ogon, który w akcji wędruje wysoko w górę. Głowa silna, oczy średniej wielkości, w kolorze brązowym lub orzechowym, uszy trójkątne, płaskie, opadające.
Wysokość w kłębie: psy 65-72 cm, suki 60-68 cm
Masa ciała: wzorzec nie precyzuje, orientacyjnie: psy około 60 kg, suki około 50 kg
Charakter, usposobienie
Jest to pies bardzo zrównoważony, świadomy swojej siły, chętnie wykorzystywany do ochrony bydła, transportowania ładunków i pilnowania domów. Często wykorzystuje się go w akcjach poszukiwawczych i ratowniczych w górach, sprawdza się również jako pies lawinowy. Jest doskonałym psem obrończym, działającym odważnie, ale bez zbędnej agresywności.
Szata
Sierść dużego szwajcarskiego psa pasterskiego jest gęsta, twarda i gładka, przylegająca do ciała, o długości około 3-5 cm, podszyta obfitym podszerstkiem.
Umaszczenie czarne, rdzawo podpalane, z białymi, symetrycznie rozłożonymi znaczeniami na przedpiersiu, łapach, głowie oraz na końcu ogona.
Pielęgnacja jest bardzo prosta. Pies linieje dwa razy w roku i w tym okresie wymaga częstszego szczotkowania.
Więcej na temat pielęgnacji dużego szwajcarskiego psa pasterskiego i przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Duży szwajcarski pies pasterski cieszy się doskonałym zdrowiem i jak przystało na psa pasterskiego, jest bardzo odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne.
Do kogo pasuje ten pies ?
Jest to bardzo zrównoważony, wierny i łagodny pies, opiekuńczy w stosunku do dzieci. Jest inteligentny i chętnie się uczy. Bardzo przywiązuje się do swoich właścicieli, jest znakomitym psem rodzinnym. Potrzebuje jednak dużo przestrzeni i odpowiedniego wybiegu. Nadaje się więc dla kogoś, kto dysponuje bardzo dużym ogrodem i może mu zapewnić takie warunki, jakich ten olbrzym potrzebuje. Bardzo kosztowny w utrzymaniu.
Zalety i wady
+ doskonały pies pasterski
+ bardzo miły pies rodzinny
+ przyjazny wobec dzieci – potrzebuje dużego wybiegu
– nie nadaje się do mieszkania w mieście
– kosztowny w utrzymaniu
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
Wzorzec FCI nr 58
DUŻY SZWAJCARSKI PIES PASTERSKI
(Grosser Schweizer Sennenhund, Great Swiss Mountain Dog)
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.05.2003
Przeznaczenie: Początkowo pies stróżujący i pociągowy. Obecnie również towarzyszący, obrończy i rodzinny.
Klasyfikacja:
Grupa 2 – Sznaucery, pinczery, molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pokrewne.
Sekcja 3 – Szwajcarskie psy pasterskie.
Nie podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
W roku 1908 na jubileuszowej wystawie w Langenthal, zorganizowanej z okazji 25-lecia istnienia Szwajcarskiego Towarzystwa Kynologicznego przedstawiono do oceny profesorowi Albertowi Heimowi, wielkiemu propagatorowi ras szwajcarskich, dwa krótkowłose berneńskie psy pasterskie. Profesor Heim ocenił je jako zanikającą odmianę starego typu dużych psów pasterskich (górskich) lub psów rzeźników, których przodkowie byli szeroko rozpowszechnieni w Europie Centralnej i hodowani jako psy obrończe, pociągowe i pasterskie. W roku 1909 zostały one uznane przez Szwajcarskie Towarzystwo Kynologiczne za odrębną rasę i wpisane jako Duże Szwajcarskie Psy Pasterskie do Szwajcarskiej Księgi Rodowodowej (tom 12). W roku 1912 powstał Klub Dużego Szwajcarskiego Psa Pasterskiego, którego celem było popularyzowanie rasy i hodowla w czystości rasy. Wzorzec rasy został opublikowany przez FCI po raz pierwszy dopiero 5 lutego 1939. Obecnie psy tej rasy są cenione za opanowany i zrównoważony temperament i hodowane również w pozostałych krajach europejskich, szczególnie jako psy rodzinne.
WYGLĄD OGÓLNY:
Trójkolorowy, masywny, grubokościsty i dobrze umięśniony pies, którego mimo jego wzrostu i wagi charakteryzuje wytrzymałość i ruchliwość.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość korpusu do wysokości w kłębie = 10:9
Głębokość klatki piersiowej do wysokości w kłębie = 1:2
Długość mózgoczaszki do długości kufy = 1:1
Szerokość czaszki do szerokości kufy = 2:1
USPOSOBIENIE I CHARAKTER:
Pies ufny, uważny, czujny i pozbawiony lęku w sytuacjach powszednich, dobroduszny i oddany bliskim osobom, pewny siebie wobec obcych, o średnim temperamencie.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
