Pochodzenie

Pochodzenie kuvasza nie jest dokładnie znane. Na teren dzisiejszych Węgier przybył najprawdopodobniej z Turcji, razem z mongolskimi plemionami pasterskimi, które zamierzały zaludnić wschodnią Europę. Były to plemiona przemieszczające się na koniach a największy ich majątek stanowiło bydło. Jest więc bardzo prawdopodobne, że przywieźli również psy, które broniły ich dobytku. Szczyt popularności rasy przypadł na wiek XV, kiedy to na dworze króla Mattiasa używano ich do polowania na dziki oraz jako straż przyboczną. Król zwykł był nawet mawiać, że bardziej ufa swoim kuvaszom niż płaszczącym się przed nim dworzanom. Były królewskimi ulubieńcami, ale także strzegły dobytku węgierskich chłopów i pasterzy.
Na początku różne białe psy pasterskie krzyżowały się między sobą, jednak dopiero pod koniec XIX wieku, od kiedy kuvasz został na Węgrzech oficjalnie uznany, rozpoczęto ich hodowlę w czystości rasy. Wtedy to również, w 1905 roku opracowano pierwszy wzorzec węgierskiego psa pasterskiego, który został potem zmieniony w 1921 roku. Wykluczono z hodowli wszystkie psy o umaszczeniu innym niż białe. Spotykana do tej pory sierść szara, wilczasta, żółta lub czarna nie jest już akceptowana. Popularność rasy rosła aż do II wojny światowej, w czasie której ich ilość dramatycznie zmalała. Nieliczne psy, które ją przeżyły stały się bazą do powojennej odbudowy rasy.
Poza Węgrami, w Europie są mało popularne, za to jest ich sporo w Stanach Zjednoczonych, gdzie patrolują rozległe rancza, strzegąc ich przed drapieżnikami. Jest to dziś zdecydowanie najbardziej znana rasa białych psów pasterskich.

Wygląd
Kuvasz to duży, bardzo proporcjonalnie zbudowany pies o lekko wydłużonym tułowiu, prostym grzbiecie, głębokiej klatce piersiowej, silnych lędźwiach i nisko noszonym, długim, lekko wygiętym ogonie. Niezbyt duża w stosunku do wielkości psa klinowata głowa o ledwo zaznaczonym stopie, nie powinna być zbyt ciężka. Oczy czarne, migdałowate, uszy małe, opadające, w kształcie litery V. Obwódki powiek, nos i wargi powinny być czarne i wyraźnie odcinać się na tle białej sierści.
Wysokość w kłębie: psy 71-76 cm, suki 66 – 70 cm.
Masa ciała: pies 48 – 62 kg, suka 37 – 50 kg
Charakter, usposobienie
W przeszłości kuvasz wykorzystywany był do pilnowania i obrony stad bydła przed drapieżnikami, a także do polowania na wilki i dziki. Jak wszystkie psy pasterskie jest bardzo inteligentny, odważny i niezależny. W stosunku do obcych nieufny, za to bardzo przywiązany do właściciela i bezgranicznie mu oddany. Wymaga bardzo wczesnej socjalizacji i dobrego, konsekwentnego prowadzenia. Ma bardzo silną osobowość, lubi dominować, uległy i niezdecydowany przewodnik nie będzie w stanie nad nim zapanować. Za to dobrze ułożony pies może być doskonałym psem rodzinnym.

Szata
Kuvasz ma średniej długości sierść, która może być prosta lub falista, często zdarza się połączenie obu tych typów sierści u jednego psa. Włos jest bardzo gęsty i w miarę przylegający. Umaszczenie powinno być czysto białe, dopuszczalna jest jednak, choć niżej ceniona, barwa kości słoniowej. Obfita, biała sierść wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji.
Więcej na temat pielęgnacji kuvasza i przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Kuvasz jest psem cieszącym się dobrym zdrowiem i odpornym, bez trudu znosi nawet bardzo niekorzystne warunki atmosferyczne. Jak u wszystkich dużych ras mogą zdarzyć się przypadki dysplazji biodrowej. Pamiętać trzeba również o niebezpieczeństwie skrętu żołądka, dlatego też dzienną porcję karmy powinno się podzielić na dwie lub nawet trzy części i nie zmuszać psa do aktywności przez przynajmniej dwie godziny po jedzeniu.

Do kogo pasuje ten pies ?
Kuvasz jest doskonałym psem stróżująco obrończym, który wymaga bardzo doświadczonego i konsekwentnego właściciela. Potrzebuje silnej ręki, jest to pies pełen temperamentu, który nieraz może wystawić cierpliwość swojego pana na ciężką próbę. Lubi dominować i nawet dobrze ułożony pies lubi sprawdzić, czy czasem coś się nie zmieniło. Jeśli zaakceptuje domową hierarchię i przywództwo swojego pana będzie doskonałym psem rodzinnym.
Jest nieprzekupnym stróżem i obrońcą, potrzebuje jednak bardzo dużo ruchu oraz stałego, urozmaiconego zajęcia. Nie nadaje się więc do mieszkania w mieście, bo nie będzie miał gdzie wyładować rozsadzającej go energii. Będzie za to bardzo szczęśliwy w domu z dużym ogrodem. Jest wierny, lojalny i bardzo przyjazny wobec dzieci. Odpowiednio wychowany może być doskonałym towarzyszem rowerowych wycieczek i niezawodnym psem rodzinnym. Jego szata wymaga systematycznej pielęgnacji, a utrzymanie nie należy do najtańszych.

Zalety i wady
+ doskonały pies pasterski
+ bardzo przywiązany do właścicieli
+ doskonały pies obrończy
+ przyjazny wobec dzieci – wymaga bardzo doświadczonego właściciela
– ma silny, dominujący charakter
– potrzebuje bardzo dużo ruchu
– wymaga czasochłonnej pielęgnacji
– bardzo kosztowny w utrzymaniu

Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pośrednictwem Formularza kontaktowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
Wzorzec FCI nr 54
KUVASZ
Kraj pochodzenia: Węgry
Data publikacji obowiązującego wzorca: 06.04.2000
Użytkowanie: Kuvasz jest psem stróżującym i obrońcą posiadłości, a także obrończym. Może być też psem myśliwskim i tropiącym.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1- Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Kuvasz jest znaną od dawna rasą psa pasterskiego. Jego przodkowie przybyli w rejon Karpat podczas najazdu Madziarów, którzy wykorzystywali te psy pilnowania stad przed drapieżnikami i rabusiami. Dzięki swemu instynktowi myśliwskiemu kuvasze stały się, za czasów króla Mateusza Korwina, cenionymi psami do łowów. W miarę, jak zmniejszała się hodowla zwierząt, kuvasz w coraz mniejszym stopniu stawał się psem pasterskim, a bardziej stróżującym, a w końcu trafił do miast.
WYGLĄD OGÓLNY:
Psy tej rasy są duże i potężne, pokryte gęstą, falistą, białą sierścią. Ich efektowny wygląd uosabia szlachetność, siłę i nieustanną gotowość do pracy. Poszczególne części ciała składają się na harmonijna całość. Kończyny nie są ani krótkie, ani długie, kościec mocny, ale nie za ciężki, mięśnie suche i wyraźnie wykształcone. Oglądana z boku, sylwetka kuvasza ma format krótkiego prostokąta, prawie kwadratu. Pies jest mocno zbudowany, umięśniony, odznacza się żywym temperamentem i znaczną sprawnością.
WAŻNE PROPORCJE:
– długość tułowia nieznacznie przekracza wysokość w kłębie,
– najniższy punkt klatki piersiowej znajduje się w połowie wysokości w kłębie,
– długość kufy jest nieco mniejsza od połowy długości głowy.
ZACHOWANIE – TEMPERAMENT:
Kuvasz jest odważny i nieustraszony. Ludzi i dobytku, oddanego pod swoją opiekę, bronić będzie z nara-żeniem życia. Pewny siebie, sprowokowany może reagować agresją. Jest przywiązany do swego właściciela i terenu, bezgranicznie oddany. Potrzebuje ruchu i zajęcia, nie ma szczególnych wymagań, wytrzymuje ekstremalne warunki klimatyczne i jest łatwy w pielęgnacji. Docenia miłość i uwagę, jaka otrzymuje.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce










