Pochodzenie
Owczarek francuski krótkowłosy beauceron jest starą francuską rasą, pochodzącą od psów strzegących bydła i owiec. Miał prawdopodobnie tych samych przodków co briard, długi czas był nawet uznawany za jego krótkowłosą odmianę. Może dlatego, że podobnie jak briard pochodzi z rejonu Brie. Pierwszą zachowaną wzmiankę o rasie znaleźć można w manuskrypcie z 1578 roku. Przez wiele lat to własnie briard, uznawany za doskonałego psa pasterskiego, był ulubieńcem francuskich hodowców. Beauceron pozostawał w jego cieniu. Dopiero w 1809 roku wielki autorytet w dziedzinie rolnictwa, ksiądz Rosier, w swojej „Księdze rolniczej” opisał go jako potężnego i odważnego psa, który potrafi zaatakować i pokonać nawet wilka.
Rosier jako pierwszy wyróżnił i opisał dwa typy owczarka francuskiego:
- owczarka z nizin, długowłosego, który cały dzień pracował na rozległym otwartym terenie, pilnując i zaganiając owce
- owczarka z gór, o krótkiej, grubej sierści, który pracował głównie w lasach i na górskich pastwiskach, chroniąc stada przed drapieżnikami.
W 1889 roku lekarz weterynarii, Pierre Meginin, po raz pierwszy dokładnie określił cechy francuskiego owczarka długowłosego (briarda) oraz francuskiego owczarka krótkowłosego (beaucerona) i opisał dzielące je różnice. W 1896 roku powołał zespół, który opracował pierwszy, niedoskonały jeszcze, wzorzec rasy. Na tyle niedoskonały, że potem zmieniano go jeszcze pięciokrotnie, a obecnie przyjęta wersja pochodzi dopiero z 1965 roku.
Początkowo beauceron był używany do polowania na dziki, później do obrony pasących się stad, następnie jako kurier w czasie wojennej zawieruchy, a w końcu jako pies obronny i do towarzystwa. Dziś jest pod względem popularności drugim, za briardem, owczarkiem we Francji. Jest również popularny w Belgii, natomiast ciągle jest bardzo rzadko spotykany w innych krajach Europy.
Wygląd
Beauceron to duży, solidnie zbudowany i dobrze umięśniony, ale nie ociężały pies. Bardzo przypomina dobermana, ale jest od niego większy i bardziej masywny. W odróżnieniu od niego, ma długi ogon i charakterystyczne, podwójne wilcze pazury po wewnętrznej stronie tylnych łap.
Jest bardzo proporcjonalnie zbudowanym psem, którego sylwetka mieści się w prostokącie, minimalnie tylko dłuższym niż wysokość psa w kłębie. Grzbiet silny, klatka piersiowa głęboka, mocne lędźwie i nisko noszony, lekko wygięty ogon. Łapy mocne, okrągłe paznokcie zawsze czarne.
Głowa długa, mózgoczaszka i kufa jednakowej długości. Oczy zawsze ciemne, u arlekinów mogą być różnej barwy. Uszy cięte, jeśli niecięte, to załamane na 1/3 wysokości. Nos czarny, wargi przylegające, czarne.
U beaucerona bardzo ważny jest ruch, który powinien być swobodny.
Wysokość w kłębie: psy 63,5 – 71 cm, suki 61 – 68,5 cm.
Masa ciała: 29,7 – 38 kg.
Charakter, usposobienie
Beauceron jest bardzo inteligentnym psem, który chętnie i szybko się uczy. Ze względu na jego wielkość oraz niezwykłą aktywność i żywiołowość, szkolenie jest konieczne. Najlepsze efekty osiąga się wtedy, kiedy właściciel pod okiem dobrego trenera sam szkoli swojego psa. Tworzą wtedy znakomity tandem, pies doskonale reaguje na polecenia swojego pana i chętnie je wykonuje. Beauceron jest niezwykle pracowity i wszechstronnie uzdolniony, może być psem pasterskim, stróżującym, obronnym, policyjnym, zdaje egzamin w służbach celnych i w wojsku. Jest również doskonały w psich sportach. Do jednego się tylko nie nadaje: do życia w nudzie i bezczynności. Nie byłoby najlepiej, gdyby ten potężny, silny pies sam szukał sobie zajęcia.
Beauceron ma dobry, stabilny charakter, działa po namyśle, stosownie do potrzeby. Jeśli się raz czegoś nauczy, pamięta przez całe życie. Prowadzenie go wymaga bardzo dużej konsekwencji. Mimo silnego charakteru i wrodzonego instynktu obrończego, nie jest psem zaczepnym i niebezpiecznym, ale źle wychowany, lub pozostawiony samemu sobie, może się stać agresywny i nieobliczalny.
Szata
Beauceron ma bardzo gęsty, umiarkowanie krótki, przylegający włos na całym ciele, na głowie bardzo krótki, dłuższy na ogonie i pośladkach, gdzie tworzy nawet niewielkie frędzle. Najczęściej spotykanym i najbardziej efektownym kolorem sierści jest czysta czerń z “wiewiórczym” podpalaniem, występującym nad oczami, po bokach kufy, na policzkach, przedpiersiu, pod ogonem i na kończynach, nie wyżej niż do 1/3 ich wysokości. Sierść beauceronów może być również czysto czarna a także trójkolorowa: marmurkowa czarno-szara z rdzawo czerwonymi podpaleniami tzw. arlekin.
Pielęgnacja beaucerona nie jest skomplikowana, jedynie w okresie linienia pies wymaga częstszego niż zazwyczaj szczotkowania.
Więcej na temat pielęgnacji beaucerona i przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Beauceron jest psem wyjątkowo silnym i zdrowym, w dobrej kondycji dożywa średnio 12 lat, co jak na tak dużego psa, wcale nie jest częste. Za to podobnie jak wszystkie psy dużych ras, również beaucerony zagrożone są dysplazją stawu biodrowego. Przypadłością dotykającą w szczególności tę właśnie rasę jest małoocze, przy którym gałka oczna, jak sama nazwa wskazuje, jest mniejsza niż przeciętnie średnica gałki ocznej. Jest to związane z genem odpowiedzialnym za umaszczenie typu arlekin. Istniejące u beauceronów zagrożenie skrętem żołądka można znacznie ograniczyć odpowiednim karmieniem i zapewnieniem psu odpoczynku po każdym posiłku.
Do kogo pasuje ten pies ?
Beauceron nie jest psem dla każdego, wymaga właściciela o silnym charakterze, stanowczego i konsekwentnego w działaniu, ale jednocześnie cierpliwego i wyrozumiałego, ponieważ ten silny pies jest jednocześnie bardzo wrażliwy i metody siłowe mogą przynieść skutek odwrotny od zamierzonego. Pies może stracić zaufanie do właściciela a bez tego o pełnym zrozumieniu nie może być mowy.
Decydując się na beaucerona, warto kupić psa z dobrej hodowli, po rodzicach posiadających testy psychiczne, obowiązkowe zresztą dla wszystkich psów i suk kwalifikowanych przez Związek Kynologiczny do hodowli. Ma to na celu wyeliminowanie z hodowli osobników niezrównoważonych, lękliwych, o nieprzewidywalnych reakcjach. Beauceron powinien być odważny i pewny siebie. Potrzebuje bardzo dużo ruchu dla wyładowania energii oraz poważnego, odpowiedzialnego prowadzenia. Jeśli te warunki zostaną spełnione, jego właściciel będzie miał wspaniałego, odpowiedzialnego i lojalnego towarzysza.
Beauceron powinien mieszkać w domu z ogrodem, obecność tak dużego i żywiołowego psa w bloku może stwarzać problemy i powodować zaniepokojenie sąsiadów. W miejscach, gdzie jest dużo ludzi, a szczególnie dzieci, pies powinien być zawsze na smyczy, żeby go można było w każdej chwili powstrzymać przed zbytnim rozhasaniem. Nie nadaje się dla osób prowadzących mało sportowy tryb życia ani dla ludzi starszych.
Zalety i wady
+ doskonały pies obronny
+ dobry stróż
+ lojalny i bardzo przywiązany do właściciela
+ zdrowy i długowieczny
+ nadaje się do psich sportów
+ doskonały towarzysz dla ludzi aktywnych – wymaga doświadczonego właściciela
– uparty, trudny do prowadzenia
– wymaga wczesnej socjalizacji
– obdarzony niezrównaną energią
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
KRAJ POCHODZENIA: Francja
DATA PUBLIKACJI OBECNEJ WERSJI WZORCA: 09.11.2006
UŻYTKOWOŚĆ: Pies pasterski i stróżujący.
KLASYFIKACJA FCI: Grupa I Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 Psy pasterskie
Obowiązują próby pracy.
POCHODZENIE: „Owczarek z Beauce”, „Beauceron” lub „Czerwona Pończocha” – takimi nazwami określano w końcu XIX wieku starodawnego pochodzenia psy, występujące na nizinach, charakteryzujące się krótką, gładką sierścią na głowie, i także krótką, ale twardszą na tułowiu. Z reguły przycinano im uszy. Maść miały czarną z podpalaniem, rozmieszczonym tak, że tworzyło skarpetki na kończynach, ale zdarzały się też psy szare, czarne i płowe, bez podpalania.
WRAŻENIE OGÓLNE: Owczarek z Beauce jest duży, masywny, silny, dobrze zbudowany i umięśniony, odporny, ale nie ociężały.
WAŻNE PROPORCJE: Beauceron jest psem wyważonym i wolnym od jakiegokolwiek przerysowania. Długość tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego jest nieco większa, niż wysokość psa w kłębie. Głowa jest długa, jej długość wynosi 2/5 wysokości w kłębie, a jej szerokość i głębokość stanowią nieco mniej, niż połowę długości. Mózgoczaszka i kufa jednakowej długości.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Bezpośredni i pewny siebie. Wyraz łagodny, nigdy nie wystraszony ani smutny. Temperament beaucerona ma być łagodny i nieustraszony.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
