Pochodzenie
Teorii na temat pochodzenia owczarka pirenejskiego jest wiele. Jedni twierdzą, że pochodzi od azjatyckich terierów tybetańskich, które kojarzono z różnymi europejskimi owczarkami w typie szpicowanym, co usprawiedliwia ich dość spore zróżnicowanie. Inni uważają, że owczarek pirenejski pochodzi od udomowionego dzikiego psa. Jest to bardzo wiarygodna teoria, zważywszy, że rasa powstała na małym, trudno dostępnym, górskim terenie.
Dopiero w XIX wieku owczarek pirenejski zawędrował również na niziny. Hodowano go w różnych rejonach, a psy z nich pochodzące znacznie różniły się między sobą, głównie wielkością ale także długością, strukturą i barwą sierści. Na wystawie po raz pierwszy pokazano owczarka pirenejskiego w 1921 roku, Francuski Związek Kynologiczny uznał go w 1926 roku a opracowany przez sędziego Senac-Lagrange wzorzec rasy zatwierdzono dopiero w roku 1936.
Wygląd
Owczarek pirenejski jest najmniejszym psem pasterskim. Ma długi grzbiet, stosunkowo krótki zad i ozdobiony bujną frędzlą ogon. Głowa w kształcie trójkąta, oczy ciemne o bystrym, inteligentnym wyrazie, otoczone czarno pigmentowanymi powiekami. Uszy z natury opadające, po przycięciu stają się stojące. Najbardziej popularne są owczarki pirenejskie długowłose, krótkowłose są bardzo rzadkie.
Wysokość w kłębie: długowłose: psy 39,5 – 49,5 cm, suki 38 – 49,5 cm
krótkowłose: psy 40,5 – 53,5 cm, suki 40 – 53,5 cm
Masa ciała: 8,2 kg – 13,6 kg.
Charakter, usposobienie
W przeszłości owczarek pirenejski stanowił swoisty tandem z pirenejskim psem górskim. Podczas gdy duży pirenejczyk bronił stada owiec przed dzikimi zwierzętami, mały owczarek pirenejski zajmował się ich pilnowaniem i zaganianiem. Jest on jednym z najlepszych psów pasterskich, zajmuje z reguły czołowe miejsca w organizowanych dla tego rodzaju psów konkursach. Sławę zdobył w czasie wojny, jako pies łącznikowy i sanitarny.
Owczarek pirenejski jest doskonałym stróżem, który jednak dość szybko przechodzi do ataku. Jego ułożenie i wyszkolenie nie jest łatwe. Jest to pies bardzo niezależny, trzeba traktować go z dużą dozą cierpliwości i wyrozumiałości. Ma doskonałą intuicję, w mig odnajduje się w każdej sytuacji. Jest doskonałym pomocnikiem pasterza, któremu okazuje posłuszeństwo i wielkie przywiązanie. Wygląda na to, że ten urodzony pracuś, łatwiej układa sobie relacje „służbowe” niż „prywatne”, bo w domu taki bardzo posłuszny już nie jest. Mimo to, pewnie ze względu na swój wyjątkowy urok, coraz częściej pełni rolę psa rodzinnego i do towarzystwa.
Szata
Istnieją dwie odmiany owczarka pirenejskiego:
-długowłosy
całkowicie porośnięty kosmatym włosem, długim, lub średniej długości, również na głowie, szczególnie długim na udach. Sierść sprawia wrażenie potarganej. Nieczesana może skręcać się w sznury.
-krótkowłosy
na całym ciele włos średniej długości: 4-5 cm na grzbiecie oraz 6-7 cm na kłębie. Głowa i przednia część kończyn pokryta jest krótkim, prawie gładkim włosem. Psy mające ten rodzaj owłosienia są nieco mniejsze i krótsze.
Okrywa włosowa owczarka pirenejskiego długowłosego w gatunku przypomina szatę briarda. Jest bardzo gęsta, o twardym włosie, wygląda jak mieszanina koziej sierści i owczej wełny.
Umaszczenie płowe w różnych odcieniach, często przesiane czarnym włosem, jasno lub ciemnoszare, pieprz i sól oraz arlekin w różnych odcieniach. Dopuszcza się barwę czarną oraz białe znaczenia.
Więcej na temat pielęgnacji owczarka pirenejskiego i przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Owczarek pirenejski jest bardzo zdrowym i wyjątkowo odpornym psem. Nie są znane żadne choroby dziedziczne, na które byłby szczególnie podatny.
Do kogo pasuje ten pies ?
Owczarek pirenejski wymaga właściciela i jednocześnie przewodnika z bardzo dużym doświadczeniem w wychowaniu i układaniu psów o silnym, często porywczym charakterze.
Jest to pies jednego pana, którego sam sobie wybiera. Wymaga niezwykłej konsekwencji w postępowaniu, jeśli właściciel pozwoli mu stawiać na swoim, pies będzie nie do opanowania. Ten pełen temperamentu szaleniec jest jednocześnie bardzo przywiązany do całej rodziny i może być bardzo miłym psem domowym i rodzinnym, jeśli tylko właściciel potrafi nad nim zapanować i stworzyć mu warunki dla wyładowania jego nieprawdopodobnej energii. Mało jest osób, które potrafią sprostać temu zadaniu. Przy decyzji o kupnie psa trzeba to wziąć pod uwagę.
Zalety i wady
+ doskonały pies pasterski
+ doskonały stróż
+ inteligentny, aktywny
+ bardzo przywiązany do właścicieli
+ nadaje się do psich sportów – wymaga dużo ruchu i zajęć
– znudzony może powodować szkody
– bywa agresywny
Mieszkająca na Korsyce właścicielka pirenejczyka dodała komentarz do artykułu:
Mamy drugiego z kolei owczarka pirenejskiego. Pierwszy był tak samo inteligentny jak drugi i o tym samym charakterze, tak jak państwo opisujecie wyżej. Tutaj gdzie mieszkamy na Korsyce, nazywają je również Labrit. Chciałam dodać, że psy tej rasy są również niesamowitymi przewodnikami w górach i nie tylko dla zwierząt (tutaj krowy i kozy chodzą po ścieżkach górskich na wolności) również dla wszystkich tych, którzy kochają wspinaczkę górską i wysokogórską. Psy te są niezmordowane, cały czas przygotowane żeby pójść dalej i dalej. Poza tym nasz wspaniale pływa w morzu gdzie również się nie męczy. Dla przykładu potrafi zostać w wodzie cały czas pływając obok nas, robiąc w wodzie wokół nas tury, jakby nas zaganiał do stada (to samo oczywiście robi w górach) nawet jeśli trwa to 20 minut nie wychodzi z wody dopóki my i dzieci nie skończymy nurkować, w trosce, żeby coś nam się nie przydarzyło. Ma wielki instynkt opiekuńczy, w domu jest bardzo grzeczny i dużo śpi, jeśli jego dzień zaliczy do udanych oczywiście, czyli jeśli miał dużo ruchu !!! Polecamy tą rasę, to cudowny pies !!! dla wszystkich którzy kochają naturę i ruch, inaczej będzie nieszczęśliwy !!! Pozdrawiam Barbara Bednarz
Bardzo dziękujemy za informacje, z pewnością zainteresują miłośników rasy !
Redakcja PiesPoradnik.pl
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pośrednictwem Formularza kontaktowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
15.04.2005/EN
Wzorzec FCI nr 138
OWCZAREK PIRENEJSKI O GŁADKIEJ KUFIE
(Berger des Pyrénées a face rase)
rewizja wersji polskiej z języka angielskiego lipiec 2022 Mirosław Redlicki
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.03.2001
Użytkowość: Pies owczarski.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające (z wyjątkiem szwajcarskich psów do bydła)
Sekcja 1 – Psy pasterskie.
Próby pracy wymagane.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Ta odmiana owczarka pirenejskiego najczęściej spotykana była u podnóża Pirenejów i „nadzwyczaj ceniona przez handlarzy bydła i koni”. (Bernard S’Nac-Lagrange w roczniku klubu z 1927 roku). Charakterystyczne cechy, wyróżniające tę odmianę spośród pozostałych owczarków pirenejskich, spowodowały, że w pochodzących z lat dwudziestych wzorcach opisana została oddzielnie.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Owczarek pirenejski o gładkiej kufie jest w ogólnych zarysach podobny do owczarka pirenejskiego długowłosego.
WAŻNE PROPORCJE:
* Mózgoczaszka mniej więcej tak samo szeroka, jak długa.
* Kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, ale dłuższa, niż u psów z włosem dłuższym.
* Długość tułowia niemal równa wysokości w kłębie.
* Odległość od łokci do podłoża większa, niż połowa wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE / TEMPERAMENT:
Żywy, układny pies, niekiedy nieufny wobec obcych.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
