Pochodzenie
Owczarek szetlandzki, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z położonych wzdłuż wybrzeża Szkocji Wysp Szetlandzkich. W XVIII wieku zawijały tam liczne łodzie rybackie, na których pokładzie znajdowały się także psy, takie jak king charles spaniele, yakki z Grenlandii, psy w typie szpica z krajów skandynawskich oraz najprawdopodobniej owczarki szkockie collie. Spotkania z miejscowymi suczkami zaowocowały powstaniem małych psów pasterskich. Były inteligentne i chętne do pracy, nadawały się idealnie do pilnowania miniaturowego bydła i niewielkich kucyków jakie żyły w tym niewielkim i niezbyt bogatym kraju.
Pilnowały domostw, stad owiec i odganiały bydło od nieogrodzonych poletek uprawnych i ogródków warzywnych. Zimę spędzały w domach swoich właścicieli, były więc nie tylko psami pracującymi ale także do towarzystwa. Dzięki temu dziś tak łatwo przystosowują się do życia w rodzinie. Na początku ich pogłowie było bardzo zróżnicowane, z czasem jednak, dzięki mieszkańcowi Szetlandów o nazwisku Loggie, udało się je ujednolicić, co pozwoliło na wystawienie ich na wystawie Crufta w 1906 roku jako miniaturki collie.
W 1909 roku w Lerwick utworzono Shetland Collie Club a w 1914 roku oficjalnie uznano je oficjalnie jako nowa rasę. Nie ulega wątpliwości, że sheltie są spokrewnione z owczarkami szkockimi collie, na pewno jednak nie powstały w drodze ich miniaturyzacji. Niewiele z nich przetrwało dwie wojenne zawieruchy, to co udało się ocalić, skojarzono po II wojnie światowej z owczarkami szkockimi collie i wyprowadzono linię z której pochodzą dzisiejsze owczarki szetlandzkie.
Wygląd
Owczarek szetlandzki wygląda jak miniaturka owczarka szkockiego collie. Jest bardzo eleganckim psem. Ma prosty, dobrze umięśniony grzbiet, głęboką klatkę piersiową, lekko wysklepione lędźwie i łagodnie opadający tył. Ogon długi, sięgający stawu skokowego nisko noszony, w podnieceniu uniesiony, jednak nie wyżej niż do linii grzbietu. Głowa delikatna, długa, w kształcie tępego klina z wyraźnie zaznaczonym stopem. Oczy migdałowate, średniej wielkości, skośnie osadzone, uszy wysoko osadzone, w ¾ stojące, z końcami załamanymi do przodu. Nos musi być zawsze czarny, oczy ciemnobrązowe, tylko u psów w kolorze blue merle oczy są niebieskie.
Wysokość w kłębie: psy 36 – 40 cm, suki 34 – 38 cm.
Masa ciała: psy 6 – 8 kg, suki 5 – 7 kg.
Charakter, usposobienie
Owczarek szetlandzki przez wiele lat był doskonałym psem pasterskim, nieco delikatnym, ale bardzo pracowitym i skutecznym. Był pierwszym psem w Europie wykorzystywanym do prowadzenia stada. Aż trudno uwierzyć, że ten niewielki pies potrafi zdyscyplinować duże stado bydła. Dziś wyróżnia się w konkursach posłuszeństwa i w psich sportach, gdzie na całym świecie odnosi spore sukcesy. Ze względu na niewielkie gabaryty i miły charakter stał się cenionym psem rodzinnym i do towarzystwa. Jest bardzo miły, wesoły, lubi dzieci i wszystkie zwierzęta, pozostaje natomiast bardzo nieufny w stosunku do osób, których nie zna.
Szata
Owczarek szetlandzki ma dwuwarstwową szatę składającą się z twardego, prostego włosa okrywowego oraz grubego, miękkiego podszerstka. Jego długa, piękna sierść, tworzy na szyi wyraźny, bardzo efektowny żabot i kryzę podkreślającą piękno porośniętej krótkim włosem głowy. Ogon puszysty, na przednich kończynach obfite frędzle, tylne bogato owłosione do stawu skokowego, poniżej gładkie.
Sheltie występuje w trzech rodzajach umaszczenia:
- śniade: jednolite lub z nalotem, w odcieniach od jasnozłotego do ciemnomahoniowego w nasyconych odcieniach. Pożądane białe znaczenia na piersi, kończynach i ogonie, niepożądana barwa wilczasta lub szara.
- trójbarwne: intensywnie czarny tułów, pożądane jaknajbardziej intensywne podpalanie.
- blue merle: tło srebrzysto-niebieskie w czystym odcieniu, na nim czarne plamki i łatki. Pożądane intensywne podpalanie, ale jego brak nie stanowi wady. Rozległe czarne łaty, szare tło czy rdzawe naloty na włosie okrywowym lub podszerstku w najwyższym stopniu niepożądane.
Maść czarno-biała i czarna z podpalaniem są także prawidłowe. Mogą występować (co nie odnosi się do psów czarnych z podpalaniem) białe znaczenia w postaci strzałki i kołnierza, na klatce piersiowej, nogach i końcu ogona. Znaczenia takie są pożądane, ale ich brak nie jest wadą. Białe łaty na tułowiu w najwyższym stopniu niepożądane.
Sierść owczarka szkockiego collie potrzebuje regularnego szczotkowania, szczególnie w okresie linienia. Przygotowanie psa do wystawy nie jest skomplikowane ale wymaga wprawy i doświadczenia.
Więcej na temat pielęgnacji owczarka szetlandzkiego i przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Owczarek szetlandzki jest zdrowym i długowiecznym psem, średnio dożywa 15-tu lat.
Zdarzają się od czasu do czasu choroby oczu, takie jak: postępujący zanik siatkówki i anomalia oka collie. Nie powinno się kojarzyć dwóch osobników o umaszczeniu blue merle, ponieważ niesie to ryzyko pojawienia się w miocie psów białych, które często dotknięte są głuchotą i ślepotą. Sheltie wykazują także nadwrażliwość na związki chemiczne wchodzące w skład niektórych preparatów przeciwpasożytniczych. Trzeba o tym pamiętać i przy ich stosowaniu zachować daleko idącą ostrożność.
Do kogo pasuje ten pies ?
Owczarek szetlandzki jest doskonałym psem rodzinnym, który wprawdzie bardzo przywiązuje się do wszystkich domowników, to jednak najczęściej wybiera sobie jedną osobę, która jest dla niego najważniejsza. Niewielkiej postury, nadaje się do każdego, nawet bardzo małego mieszkania. Nie jest agresywny, choć w stosunku do obcych raczej nieufny. Nie zaprzyjaźnia się zbyt szybko, nie lubi zbytniej poufałości. Sam sobie wybiera swoje sympatie i przyjaciele domu muszą się trochę postarać, by znaleźć się w ich gronie. To powoduje, że jest dobrym, czujnym psem stróżującym, który głośnym szczekaniem powiadomi o pojawieniu się intruza.
Obrońcą nie jest, ale w potrzebie potrafi zrobić użytek ze swoich zębów. Bardzo przyjazny w stosunku do innych zwierząt, bez problemu zaakceptuje ich obecność w jednym mieszkaniu. Nie próbuje dominować, jest łatwy do układania, co powoduje, że można go polecić osobom, które nigdy dotąd psa nie miały. Szybko i chętnie się uczy, ale nie znosi krzyku i ostrego traktowania, czuje się wtedy skrzywdzony, zamyka się i odmawia współpracy. Bardzo szybko uczy się czystości w domu. Ma tylko jedną wadę: dużo i głośno szczeka. Przy odpowiednim postępowaniu i pewnej dozie cierpliwości można go znacznie wyciszyć, ale nie jak pozostaje sam w mieszkaniu.
Zalety i wady
+ doskonały pies rodzinny
+ czujny, nadaje się do stróżowania
+ inteligentny chętnie się uczy
+ nadaje się do małego mieszkania
+ świetny towarzysz dla dzieci
+ przyjacielski wobec innych zwierząt
+ lubi ruch i psie sporty
– bywa bardzo hałaśliwy
– lubi oszczekiwać samochody i rowerzystów
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pośrednictwem Formularza kontaktowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec rasy FCI
23.08.2013/EN
Wzorzec FCI nr.88
OWCZAREK SZETLANDZKI
rewizja tłumaczenia polskiego lipiec 2022 Mirosław Redlicki
KRAJ POCHODZENIA: Wielka Brytania.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 19.08.2013
UŻYTKOWOŚĆ: Pies owczarski i do towarzystwa
KLASYFIKACJA FCI: Grupa I Psy pasterskie i zaganiające (z wyjątkiem szwajcarskich psów do bydła)
Sekcja 1 Psy pasterskie.
Bez prób pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Mały, długowłosy, urodziwy pies pracujący, nie może być ociężały ani krępy. Ruch lekki i pełen wdzięku. Harmonijnie zbudowany, wszystkie części ciała składają się na proporcjonalną całość. Obfita sierść z kryzą i kołnierzem, czyste linie głowy i słodki wyraz dopełniają piękna tego psa.
WAŻNE PROPORCJE: kufa i czaszka jednakowej długości (kąciki oczu wypadają na środku długości głowy). Długość tułowia od stawu barkowego do guza siedzeniowego trochę większa od wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Bystry, ożywiony, czujny, zdecydowany i inteligentny. Przywiązany do właściciela i bardzo mu oddany, nieufny wobec obcych, nie nerwowy.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
