Pochodzenie
Pochodzący z północnej Walii terier walijski pochodzi najprawdopodobniej od fox terriera i nieistniejącego już dzisiaj black and tan teriera. Walijczycy ukształtowali dwie odmiany tej rasy: odmianę celtycką wywodząca się od black and tan teriera oraz odmianę angielską, pochodzącą od fox i airedale teriera. Mimo sprzeciwu Anglików, Walijczykom udało się wyprowadzić własną odmianę, która pod koniec XVIII wieku otrzymała nazwę welsh terrier. Najpierw jednak wprowadzono ogromny bałagan rejestrując jednocześnie dwie rasy: welsh teriera oraz wire haider black and tan teriera. Wskutek protestu Walijczyków na wystawach eliminowano wszystkie psy, które w swoim rodowodzie miały fox i airedale teriery, co oczywiście wkrótce doprowadziło do wyginięcia angielskiej odmiany welsha.
Pierwsze welsh teriery wcale nie były urodziwe, wyhodowano je jako psy użytkowe, przystosowane do biegania po górzystych terenach, miały małą głowę ze szpiczasta kufą, były wysokonożne i skąpo owłosione. Ambitni hodowcy zaczęli po cichu kojarzyć je z fox terrierami, co bardzo pozytywnie wpłynęło na ich anatomię. Dzięki tej rodzinnej pomocy welsh teriery stały się psami bardziej masywnymi, o bardziej szlachetnej głowie, lepszych proporcjach i znacznie obfitszym owłosieniu.
Jedyną, stosunkowo niewielką ceną jaką za tę poprawę urody przyszło hodowcom zapłacić, było pogorszenie koloru. Mimo, że pies bardzo wyraźnie zyskał na urodzie, ciągle welsh terriery były na wystawach mniej liczne niż fox terriery szorstkowłose. Hodowcy podarowali więc następcy tronu, księciu Walii, późniejszemu królowi Jerzemu V urodziwa suczkę, którą bardzo polubił. Zarówno ona jak i jej dzieci odnosiły liczące się sukcesy wystawowe, które spowodowały wielki wzrost zainteresowania rasą. Dziś welsh teriery są znane i hodowane na całym świecie, choć nigdzie nie należą do ras szczególnie popularnych.
Wygląd
Terier walijski jest psem, którego sylwetka wpisuje się w kwadrat. Wzrostem i wyglądem bardzo przypomina foksteriera szorstkowłosego, od którego różni się przed wszystkim czarno podpalanym umaszczeniem. Jest psem o harmonijnej budowie, ma krótki grzbiet, nieprzesadnie szeroki front, za to bardzo silne lędźwie i głęboko kątowane tylne kończyny, co sprawia, że pies porusza się bardzo wydajnym, posuwistym krokiem. Głowa w kształcie tępego klina, osadzona na smukłej lekko wygiętej szyi, kufa podobnej długości co mózgoczaszka. Oczy szeroko rozstawione, małe, ciemne, uszy dość wysoko osadzone, w kształcie litery V, załamane ku przodowi.
Wysokość w kłębie: psy i suki około 39 cm.
Masa ciała: 9 -10 kg.
Charakter, usposobienie
Welsh terrier to przede wszystkim pies myśliwski, chociaż ostatnio coraz więcej osób kupuje go jako psa do towarzystwa. Jest bardzo miłym, zawsze skorym do zabawy stworzeniem. Ma duży temperament, potrzebuje więc odpowiedniej ilości ruchu. Doskonale nadaje się do różnego rodzaju sportów, bardzo dobrze sprawdza się w konkursach agility. Jeśli właściciel zapewni mu wystarczającą ilość zajęć fizycznych i będzie odpowiednio wybiegany może mieszkać w mieście, nawet w mieszkaniu w bloku i nikogo nie zamęczy swoją żywiołowością. Warto wiedzieć, że ten zamiłowany sportowiec jest wielkim pieszczochem. Potrafi również, jak na prawdziwego teriera przystało, być samowolny i nieposłuszny. Wtedy bardzo łagodnie ale stanowczo należy przywołać go do porządku. Welsh musi wiedzieć, gdzie jest jego miejsce i jeśli mu się to od początku pokaże, zazwyczaj się bez protestu podporządkowuje.
Szata
Terier walijski ma krótką dwuwarstwową sierść składającą się z bardzo twardego, szorstkiego włosa okrywowego i gęstego, wełnistego podszerstka.
Umaszczenie czarno płowe lub szaro czarno płowe. Czerń powinna ograniczać się do czapraka, głowa i kończyny powinny być płowe. Czarna barwa poniżej pęcin oraz czarny nalot na palcach jest zdecydowanie niepożądany.
Welsh wymaga systematycznej pielęgnacji. Nie wolno go strzyc, jego sierść powinna być regularnie, przeważnie cztery razy w roku trymowana, bo tylko wtedy będzie miała soczystą barwę oraz prawidłową, szorstką strukturę włosa.
Więcej na temat pielęgnacji welsh teriera oraz przygotowania go do wystaw
Zdrowie
Terier walijski jest psem odpornym i z reguły zdrowym. Nie są znane choroby dziedziczne, na które psy tej rasy byłyby szczególnie podatne. Jak wszystkie psy szorstkowłose może mieć tendencję do alergii, zwłaszcza skórnej. Rozwiązaniem jest podawanie niskobiałkowej karmy oraz stosowanie hypoalergicznych środków pielęgnacyjnych. Nie toleruje pcheł, czasem wystarczy jedna pchła, żeby powygryzał się do krwi.
Do kogo pasuje ten pies ?
Terier walijski jest doskonałym psem dla lubiącej aktywny tryb życia rodziny. Ponieważ jest z natury dość uparty należy jak najwcześniej ustalić hierarchię i pokazać psu, że jest członkiem stada, którego przewodnikiem jest jego właściciel. Welsh jest bardzo inteligentny i szybko się uczy a odpowiednio prowadzony nie będzie sprawiał kłopotów. Bardzo lubi dzieci, zwłaszcza starsze, z którymi może szaleć na spacerze, uwielbia pływanie i wycieczki za miasto.
Najlepszą metodą wyładowania nadmiaru energii jest sport, pies może towarzyszyć swojemu panu w joggingu, biegać przy rowerze, albo jeszcze lepiej, bo to rozwija jego inteligencję, brać udział w konkursach agility. Ponieważ od czasu do czasu potrafi próbować rządzić, bardzo ważne jest konsekwentne egzekwowanie wszystkich poleceń. Trzeba to robić bardzo spokojnie i cierpliwie, bo pies nie ma być stłamszony, tylko przekonany, że próby postawienia na swoim na nic się zdadzą, bo polecenia trzeba wykonać. Na szczęście każdy uparciuch jest zazwyczaj łakomczuchem i stosując odpowiednie nagrody wszystko da się osiągnąć. Dobrze wychowany terier walijski nie powinien mieć skłonności do bójek z innymi psami, ale trzeba się liczyć z tym, że zaczepiony przez jakiegoś psa z pewnością na zaczepkę odpowie.
Zalety i wady
+ doskonały pies myśliwski
+ bardzo miły pies rodzinny i do towarzystwa
+ łatwo adaptuje się do każdego mieszkania
+ inteligentny, szybko się uczy
+ doskonale nadaje się do psich sportów
+ dobry stróż
+ świetny towarzysz zabaw dla dzieci
– bywa bardzo uparty
– czasem wchodzi w kolizję z innymi psami
– wymaga systematycznej pielęgnacji
Jak znaleźć dobrą hodowlę ?
- Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
- Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pośrednictwem Formularza kontaktowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.
Wzorzec FCI
nr 78 /19.01.2011/D/GB/F
TERIER WALIJSKI
(Welsh Terrier)
Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010
Użytkowanie: terier
Klasyfikacja FCI: grupa 3 teriery
sekcja 1 teriery duże i średnie
Próby pracy nie są wymagane.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Terier walijski jest rasą o czysto użytkowym pochodzeniu, tym nie mniej nie jest aż tak pełen temperamentu jak niektóre inne teriery. Kiedyś wykorzystywany był do polowania na lisa, borsuka i wydrę. Zarówno terier walijski jak i lakeland, wyraźnie do siebie podobne, pochodzić mogą jeszcze z czasów inwazji Rzymian, kiedy to plemiona celtyckie szukały schronienia zarówno w górach Walii jak i w Krainie Jezior. Jest to zgrabny pies o schludnym wyglądzie, szorstkiej sierści i maści czarnej z podpalaniem.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Bystry, chętny do pracy, o zwartej, proporcjonalnej budowie i roboczym wyglądzie.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Przywiązany, posłuszny, łatwy do prowadzenia. Usposobienie wesołe, pełen temperamentu, rzadko bojaźliwy. Śmiały i nieustraszony, ale absolutnie nie agresywny, ale w każdej sytuacji potrafi sobie poradzić.
… cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce
