Pochodzenie

Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest jednym z najpopularniejszych wyżłów kontynentalnych. Ma długą historię, sięgającą czasów, gdy w krajach śródziemnomorskich polowano na ptactwo przy użyciu sieci. Polegało to na tym, że pies niepostrzeżenie zbliżał do siedzących ptaków, wystawiał je, a myśliwi podchodzili i narzucali na nie sieć. Tak polowano na przepiórki i kuropatwy a zadaniem psa było jedynie wskazanie miejsca ich żerowiska.

Kiedy pojawiły się strzelby i zaczęto strzelać do ptaków w locie, przed psami stanęły nowe zadania: musiały nie tylko wystawić, ale również po strzale odnaleźć ptaka i przynieść go myśliwemu. W ten sposób wyżły stały się bardzo wszechstronnymi psami myśliwskimi, znanymi i cenionymi już nie tylko w krajach śródziemnomorskich, ale również we Francji i Niemczech.

Przełomowym momentem w hodowli wyżła niemieckiego był 1897 rok, kiedy to pojawiła się „Księga hodowli wyżła niemieckiego krótkowłosego” opracowana pod kierunkiem księcia Albrechta de Solms- Braunfelda. Przedstawiono w niej charakterystykę rasy, zasady oceny cech morfologicznych oraz podstawowe metody przeprowadzania prób pracy. Dzieło to stanowiło wytyczne dla hodowli wyżła niemieckiego. Nie bez znaczenia był fakt, że książę był właścicielem pięknych posokowców i pointerów sprowadzonych z najlepszych angielskich hodowli, które niewątpliwie przyczyniły się do uszlachetnienia sylwetki wyżła niemieckiego. Dzięki odpowiedniej selekcji hodowlanej stał się psem lżejszym, bardziej eleganckim, o wyrównanym typie i ustalonej dziedziczności. Szybko zyskał ogromną popularność, był i jest do dziś bardzo ceniony nie tylko w Niemczech, ale również w Polsce.

Wygląd
Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest dużym, ale nie ciężkim psem o eleganckiej, sportowej sylwetce. Ma krótki, równy grzbiet, raczej głęboką niż szeroką klatkę piersiową, dobrze umięśnione kończyny i nisko noszony ogon, który może być uniesiony do poziomu grzbietu, jeśli pies jest czymś zainteresowany. Głowa sucha, szlachetna osadzona na dobrze umięśnionej szyi. Oczy średniej wielkości, brązowe, o przyjaznym spojrzeniu. Uszy wysoko osadzone, średniej długości, szerokie, zaokrąglone na końcach, płasko przylegające do policzków.

Wysokość w kłębie: psy: 62 – 66 cm, suki: 58 – 63 cm
Masa ciała: psy 25 – 32 kg, suki 20 – 27 kg.

Charakter, usposobienie
Wyżeł niemiecki został stworzony jako znakomity, bardzo wszechstronny pies myśliwski i pozostał nim do dziś. Doskonale sprawdza się w polowaniu nie tylko na dzikie ptactwo, ale na każdą, w tym również grubą zwierzynę. Może pracować i w lesie i w wodzie. Jest psem pełnym inicjatywy i energii, potrzebującym dużo ruchu i różnorodnych zadań do wykonania. Najlepiej czuje się u boku myśliwego, choć dziś z dużym powodzeniem wykorzystywany jest przez służby celne do wykrywania narkotyków. Jest psem dość upartym, o silnym charakterze, który wymaga odpowiedniego szkolenia. Jest inteligentny i uczy się szybko, jeśli tylko jest prowadzony łagodnie, ze spokojem, ale i żelazną konsekwencją.

Szata

Wyżeł niemiecki krótkowłosy ma krótką, gęstą oraz twardą w dotyku sierść, która pokrywa całe ciało, łącznie z podbrzuszem. Na głowie i uszach włos jest bardziej delikatny, cieńszy i krótszy, na spodzie ogona nieco dłuższy. Skóra przylegająca, pozbawiona fałdów i zmarszczek.

Umaszczenie może być bardzo różnorodne:
brązowe bez plam i znaczeń,
brązowe z bardzo niewielkimi białymi lub biało cętkowanymi znaczeniami na piersi i nogach,
ciemne dereszowate z całkowicie brązową głową oraz brązowymi łatami i cętkami, przy czym na zewnętrznej stronie tylnych kończyn oraz na końcu ogona sierść może być jaśniejsza. Przy tym umaszczeniu spotyka się na głowie drobne cętki.
jasne dereszowate z brązową głową i brązowymi łatami lub nakrapianiem, albo też bez łat. Przy takim umaszczeniu dominująca jest sierść biała i psy są jaśniejsze
białe z brązowymi łatami i/lub cętkami
czarne w miejsce brązu, z wszystkimi wyżej wymienionymi wariantami, przy czym dopuszcza się żółte podpalanie.
Pielęgnacja sierści sprowadza się do regularnego szczotkowania oraz niezbyt częstych kąpieli, wtedy, kiedy pies jest brudny i jego sierść wydziela niezbyt miły zapach. Częstej kontroli i ewentualnie czyszczenia wymagają jego uszy.

Więcej na temat pielęgnacji wyżła krótkowłosego i przygotowania go do wystaw

Zdrowie
Wyżeł niemiecki jest psem zdrowym i dość odpornym na złe warunki atmosferyczne. Żyje długo, nierzadko nawet 16 lat. W czasie mrozów nie powinien jednak zbyt długo pozostawać na dworze, bo zmarznie.

Wprawdzie polski regulamin hodowlany nie nakłada na właścicieli suk i reproduktorów tej rasy obowiązku przeprowadzania badań w kierunku dysplazji, jednak odpowiedzialny hodowca powinien je zrobić.

Do kogo pasuje ten pies ?
Wyżeł niemiecki krótkowłosy jest przede wszystkim psem dla myśliwego, lub dla osoby lubiącej aktywny, sportowy tryb życia. Nadaje się na psa rodzinnego, bo jest spokojniejszy i bardziej przyjazny niż wyżeł niemiecki szorstkowłosy, ale wymaga wczesnej socjalizacji i odpowiedniego szkolenia. Lubi dzieci, jest wobec nich delikatny, wyrozumiały i zawsze skory do wspólnej zabawy.

Najlepiej będzie się czuł w domu z dużym ogrodem. Nie nadaje się do mieszkania w bloku, dorasta późno, a w młodym wieku, zanim stanie się bardziej stateczny, może przestawić całe mieszkanie. Nie wystarczy mu spacer po osiedlowym trawniku, potrzebuje otwartej przestrzeni, bo dopiero odpowiednio wybiegany będzie miłym spokojnym domownikiem. Ma potrzebę wolności i przestrzeni, poza domem musi być zawsze na smyczy, bo wystarczy, że poczuje jakiś interesujący wiatr, żeby ruszył w poszukiwaniu przygód. Przed podjęciem decyzji o kupnie wyżła niemieckiego trzeba się wiec mocno zastanowić, bo jest to wprawdzie wspaniały pies, ale z całą pewnością nie dla każdego.

Zalety i wady
+ doskonały pies myśliwski
+ miły pies rodzinny
+ bardzo przywiązany do właścicieli
+ przyjazny wobec dzieci
+ bardzo inteligentny
+ łatwy w pielęgnacji
+ nie ma dominującego charakteru
– wymaga bardzo dużo ruchu
– nie nadaje się do mieszkania w bloku
– ma tendencje do włóczęgostwa

Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

• Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
• Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.

Wzorzec rasy FCI
Wzorzec FCI nr 119
WYŻEŁ NIEMIECKI KRÓTKOWŁOSY (Deutsch Kurzhaar)
Pochodzenie: Niemcy
Data publikacji obowiązującego wzorca: 25.10.2000
Użytkowanie: wszechstronny pies myśliwski.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 7 – Wyżły.
Sekcja 1 – Wyżły kontynentalne.
Typ kontynentalny.
Próby pracy wymagane.

RYS HISTORYCZNY:
Historia wyżła niemieckiego krótkowłosego sięga okresu, gdy szczególnie w krajach śródziemnomorskich, psy były używane do polowań z siecią na ptactwo oraz przy strzelaniu do ptaków w locie. Przez Francję, Hiszpanię i Flandrię psy te dotarły na książęce dwory niemieckie. Najważniejszą ich cechą była zdolność do wystawiania zwierzyny. Wraz z wprowadzeniem strzelby dwustrzałowej (1750 r.) ich wykorzystywanie stało się tym bardziej konieczne: strzelało się do ptaków w locie przed psem. Zastosowanie tej techniki łowieckiej stanowiło początek okresu przekształcania się psa wystawiającego w wielostronnego psa myśliwskiego. Dokumentem najistotniejszym dla organizacji i rozwoju hodowli wyżła niemieckiego krótkowłosego była „Księga hodowli wyżła niemieckiego krótkowłosego” („Zuchtbuch Deutsch- Kurzhaar”), wydana w 1897 r. Jej autor, książę Albrecht de Solms-Braunfeld, przedstawił charakterystyczne cechy tej rasy, zasady oceny cech morfologicznych oraz podstawowe metody przeprowadzania prób pracy psów myśliwskich. Dzisiaj hodowla wyżłów niemieckich krótkowłosych jest prowadzona zgodnie ze ścisłymi zasadami oraz starannie opracowanymi próbami pracy. Wzorzec podaje wymagane charakterystyczne cechy fenotypu tego wielostronnego psa myśliwskiego, które umożliwiają mu wykonywanie różnorodnych zadań łowieckich aż do późnej starości.

WYGLĄD OGÓLNY:
Pies o harmonijnych proporcjach, którego budowa wskazuje na siłę, wytrzymałość i szybkość. Pełna dumy postawa, płynne linie sylwetki, sucha głowa, właściwy sposób noszenia ogona, gęsta i błyszcząca sierść, swobodny, przestrzenny chód podkreślają jego szlachetny wygląd.

WAŻNE PROPORCJE:
Długość tułowia powinna nieznacznie przekraczać wysokość w kłębie.

ZACHOWANIE – TEMPERAMENT:
Silny, zrównoważony, godny zaufania, o wyważonych reakcjach, ani nerwony, ani lękliwy, ani agresywny.

  … cały wzorzec znajduje się na stronie Związku Kynologicznego w Polsce