Ciąża u suki trwa przeważnie od 60 do 64 dni, im więcej szczeniąt, tym jest krótsza. U dużych ras, przy bardzo licznych miotach poród może nastąpić już 56 dnia po kryciu, jeśli na świat ma przyjść tylko jedno lub dwa szczenięta ciąża będzie odpowiednio dłuższa. Zdarza się też, choć rzadko, że liczne mioty rodzą się dopiero około 70 dnia od krycia, co wynika z faktu, że w przypadku wyjątkowo długiej żywotności plemników zapłodnienie może nastąpić nawet kilka dni po kopulacji. Jak widać, precyzyjne określenie terminu porodu czasem bywa trudne, dlatego też jako regułę należy przyjąć, że brak akcji porodowej w przewidywanym terminie zawsze wymaga konsultacji lekarza weterynarii.
Rozwój ciąży nie postępuje równomiernie. Implantacja zarodka w macicy następuje przeważnie 18-go dnia po zapłodnieniu, stąd też dopiero w tym momencie rozpoczyna się właściwy rozwój płodów. Często jedynym objawem ciąży na tym etapie jest zmniejszenie aktywności fizycznej przyszłej matki i/lub utrata apetytu, ale jeszcze częściej nie ma żadnych objawów i gdyby nie świadomość, że suka została pokryta i powinna być w ciąży, nikt by jej nie podejrzewał, że w niedługim czasie może być matką gromadki szczeniąt.
Pierwsze bardziej konkretne oznaki ciąży w postaci rozszerzenia w dolnej części żeber oraz stwardnienia i zaróżowienia sutków można zauważyć dopiero po upływie 35 dni od krycia. Niestety na tym etapie trudno jeszcze odróżnić ciążę rzeczywistą od ciąży urojonej. Niektóre przyszłe mamy tak wczuwają się w swoją rolę, że właściciel jest przekonany, że jego suczka jest szczenna. Dlatego dopiero pojawienie się przezroczystego lub czasem lekko zmętniałego, przypominającego kisiel wycieku z dróg rodnych jest pierwszym w miarę wiarygodnym objawem ciąży.
Pewność że suka jest szczenna można uzyskać dopiero po przeprowadzeniu badania ultrasonograficznego (USG), wykonanego na początku drugiego miesiąca ciąży. Niestety na jego podstawie nie zawsze udaje się policzyć ile jest szczeniąt.
Jest to mimo wszystko bardzo ważne badanie, bo widać bijące serca płodów, co pozwala ze 100% pewnością potwierdzić ciążę. W tym czasie samo badanie palpacyjne przez powłoki brzuszne, nawet jeśli wykonuje je bardzo doświadczony lekarz, nie daje jeszcze jednoznacznego wyniku. Jest to szczególnie istotne u suk małych ras, u których często zdarzają się ciąże urojone, które tak bardzo przypominają ciąże rzeczywiste, że właściciel dopiero wtedy kiedy mija termin porodu i suczka nie rodzi, orientuje się, że ciąży po prostu nie było.
Na późniejszym etapie ciąży można także ustalić ilość szczeniąt oraz porównać ich wielkość z szerokością dróg rodnych, co zwłaszcza u suk wielkogłowych, na przykład buldogów angielskich, ma bardzo duże znaczenie. Może się bowiem okazać, że suka z tego powodu nie będzie w stanie ich urodzić siłami natury i jedynym wyjściem w tej sytuacji okaże się cesarskie cięcie. W tym przypadku nie należy czekać na rozpoczęcie akcji porodowej, bo to może skutkować poważnymi komplikacjami, tylko ustalić z weterynarzem prowadzącym ciążę termin zabiegu.
Znacznie wyraźniejszy obraz daje widoczne poniżej badanie rentgenowskie, ale ponieważ promieniowanie rtg. nie jest obojętne dla zdrowia szczeniąt, nie powinno się go wykonywać wcześniej, niż dopiero około dwóch tygodni przed porodem i to w zasadzie tylko wtedy, kiedy pojawi się bardzo konkretne i uzasadnione wskazanie.
Niestety nie ma jeszcze testów ciążowych dla suk, można jednak wykonać testy serologiczne (badanie krwi), które pozwalają z całą pewnością potwierdzić, że suka jest szczenna. Polegają one na określeniu poziomu relaksyny. Jest to hormon wydzielany przez łożysko począwszy od trzeciego tygodnia ciąży, a jego zadaniem jest uelastycznienie mięśni oraz więzadeł pasa brzusznego. Idealnym momentem do wykonania tego badania jest 28 dzień ciąży.
Bardzo często, zwłaszcza w przypadku pierwszej ciąży, jej widoczne objawy pojawiają się znacznie później niż zwykle, bo dopiero w ostatnich dwóch tygodniach przed porodem. Wcześniej występujące symptomy nie dają podstaw do definitywnego wykluczenia ciąży urojonej. W tym też czasie, tzn. w ostatnich dwóch tygodniach ciąży, przez powłoki brzuszne wyczuwalne stają się ruchy szczeniąt. Przy ułożeniu suki na boku bardzo często można zaobserwować „falowanie” brzucha spowodowane ich poruszaniem się. Bywa, że brzuch jest niesymetryczny, z jednej strony suka w pasie miednicowym jest wyraźnie szersza, co może świadczyć o nieparzystej ilości szczeniąt. Jest to właściwa pora, żeby spokojnie, nie zostawiając niczego na ostatni moment, przygotować wszystko, co będzie potrzebne do odebrania porodu i odchowania szczeniąt.
