Psa trzeba wysuszyć niezwłocznie po zakończeniu kąpieli, żeby się nie przeziębił. Obok wanny powinny leżeć przygotowane ręczniki, tym większe, im bardziej okazały jest nasz przyjaciel i im więcej ma włosa. W zimie można je przedtem ogrzać na grzejnikach, będą szybciej wchłaniały wilgoć. Osuszanie zaczynamy od odciśnięcia sierści rękami, kawałek po kawałku, bezpośrednio po jej wypłukaniu. Następnie narzucamy na psa ręcznik i ponownie odciskamy, a kiedy przesiąknie wodą wymieniamy na suchy. Jeśli pies ma ochotę się wytrzepać, pozwólmy mu na to, ale dopiero wtedy kiedy już sami odciśniemy ręcznikiem większość wody. Im więcej wilgoci uda się usunąć, tym krócej trzeba będzie suszyć sierść przy pomocy suszarki. Warto pamiętać, że energiczne pocieranie ręcznikiem u psów o długiej sierści powoduje plątanie, a u wszystkich bez wyjątku łamanie się włosa, dlatego sierść powinna być zawsze odciskana a nie wycierana. Do suszenia suszarką przystępujemy dopiero wtedy, gdy nadmiar wilgoci został usunięty. Chodzi o to, żeby zminimalizować czas jej  używania i nie przesuszać włosa.

Sierść gładka

Pies gładkowłosy (dog, doberman, bokser) po takim zabiegu jest praktycznie suchy. Spryskujemy sierść odżywką do szczotkowania w aerozolu i dosuszamy suszarką, szczotkując ją jednocześnie włosianą szczotką zgodnie z kierunkiem włosa, nigdy pod włos. Odżywka spowoduje, że sierść będzie lśniąca, co pięknie wyeksponuje muskulaturę psa. W lecie pies bez problemu może doschnąć na świeżym powietrzu, w zimie nie powinien wychodzić na zewnątrz bezpośrednio po kąpieli, bo może się przeziębić.

Sierść obfita, podszyta podszerstkiem, której chcemy nadać puszystości

Jak zawsze, najpierw odciskamy sierść ręcznikami, żeby usunąć nadmiar wody. Psa o sierści obfitej, podszytej gęstym podszerstkiem, której chcemy dodać puszystości (szpice, husky, alaskany) suszymy szczotkując ją pod włos i tak ustawiamy suszarkę, żeby ją jak najbardziej „napowietrzyć”, czyli również pod włos. Jeśli jest to suszenie poprzedzające wystawę, pies nie powinien się położyć dopóki jego sierść nie odparuje i nie wystygnie, w przeciwnym razie spłaszczy się i będzie wyglądała mniej efektownie. Zgodnie z zasadą, że nigdy nie wolno szczotkować sierści na sucho, spryskujemy ją odżywką do szczotkowania, która nie zmiękcza włosa. Suszenie trwa długo i jest dość męczące, bo cały czas trzeba podczesywać sierść drucianą szczotką, żeby wysuszyć ją aż do skóry. A jest to bardzo ważne, bo jeśli wysuszymy tylko wierzchnią warstwę, a pod spodem pozostanie wilgotna, to się sfilcuje. Żeby sobie ułatwić pracę, można co jakiś czas przerwać suszenie na kilka minut, ale pies nie powinien się kłaść, dopóki sierść jest ciepła, żeby się nie spłaszczyła. Pamiętajmy, że w momencie, w którym definitywnie odłożymy suszarkę sierść musi być idealnie sucha i na koniec schłodzona przy pomocy suszarki, w której odpowiednio obniżamy temperaturę.

Sierść długa

Psy o długim, jedwabistym włosie (yorki, maltańczyki, charty afgańskie) wymagają suszenia delikatnym strumieniem powietrza, skierowanym od góry ku dołowi, zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa, żeby go nie uszkodzić i nie poplątać. Tego rodzaju owłosienie koniecznie powinno być przed suszeniem spryskane odżywką w aerozolu, która spowoduje, że włos nie będzie się elektryzował i fruwał. Najlepsza jest odżywka zawierająca  wysokiej jakości olejki roślinne, natomiast unikać należy, szczególnie przy białej sierści, olejku norkowego, który może zażółcić sierść.

Suszenie wystawowego psa długowłosego jest wielką sztuką, bo robiąc to nieumiejętnie można poplątać i przesuszyć włos. Jeśli pies się niecierpliwi, można go suszyć na leżąco, jednocześnie modelując sierść zgodnie ze wzorcem rasy włosianą szczotką. U obficie owłosionego psa trzeba ją suszyć warstwami, zaczynając od dołu, jednocześnie podczesując włosianą szczotką. W tym czasie wyższe warstwy podpięte są specjalnymi klipsami. W ten sposób, kiedy rozczesując warstwa po warstwie dochodzimy do grzbietu, pies jest idealnie wysuszony. Zanim się położy na drugim boku, sierść musi wystygnąć, żeby się nie pozagniatała. Takie suszenie wystawowego charta afgańskiego zabiera około czterech godzin, ale widok psa z nawiązką rekompensuje ten trud.

Jeśli na dworze jest bardzo ciepło, a pies nie jest wystawiany, można pozwolić mu wyschnąć na powietrzu, najlepiej w ruchu. Wtedy można ją co jakiś czas sierść przeczesać rzadkim grzebieniem, bo to przyspiesza wysychanie. Psa ani na chwilę nie można zostawić samego, większość z nich tylko czeka na chwilę nieuwagi swojego opiekuna, żeby wytarzać się w trawie i zmienić zapach swojej sierści na bardziej naturalny. Kiedy sierść jest już sucha, z reguły przestają się nią interesować.

Radzimy:

• Przy suszeniu najczęściej posługujemy się ręczną suszarką, którą używamy do własnych włosów. Ideałem, zwłaszcza jeśli ktoś ma dużego psa, jest profesjonalna suszarka o dużej mocy, nastawiona na niezbyt wysoką temperaturę. Jej zaletą jest to, że w ręce trzymamy tylko wąż z końcówką, co jest wielkim ułatwieniem. Gorące powietrze bardzo wysusza i niszczy włos, dlatego wystrzegajmy się wysokich temperatur i zawsze trzymajmy jej wylot w odległości około 20-25 cm od sierści. Jeśli mamy psa o bardzo gęstym, podszytym grubym podszerstkiem owłosieniu, warto zapewnić sobie zmiennika, bo jej wysuszenie może potrwać nawet kilka godzin.
• Niedosuszenie sierści może mieć fatalne skutki, po pierwsze pies może się przeziębić, po drugie wilgotny podszerstek dosycha bardzo długo, łatwo się filcuje i może spowodować podrażnienie skóry. Dlatego tak ważne jest dokładne odciśnięcie wody po kąpieli i osuszenie sierści przy pomocy dobrze wchłaniających wilgoć ręczników. Szczotkowanie podczas suszenia bardzo je przyspiesza. Kiedy sierść jest już sucha, należy wyczuwalnie zmniejszyć temperaturę suszarki, żeby ją schłodzić i zamknąć łuski włosów.
• Na zakończenie dokładnie wycieramy miękką szmatką wnętrze małżowiny usznej na wypadek, gdyby pozostały tam resztki wilgoci. Jeśli to możliwe, nie zakładajmy obroży dopóki sierść nie ostygnie, żeby się w tym miejscu nie pozagniatała.
• Dużym problemem może być lęk psa przed suszarką. Trzeba go więc jak najwcześniej z nią oswoić. O tym jak sobie z tym problemem radzić piszemy w zakładce Jak kapać szczenię na mokro i na sucho. Niestety nie uniknie się użycia suszarki, zwłaszcza w zimie, a także u niektórych ras, u których suszenie jest ważnym elementem modelowania szaty. Przykładem może być bichon frisé, którego sierść musi być jednocześnie suszona i podczesywana szczotką, żeby była idealnie wyprostowana i napuszona. Dopiero wtedy można ją strzyc i rzeźbić nożyczkami tak charakterystyczną dla tej rasy sylwetkę.
• W opisywanej w poprzednim punkcie metodzie strzyżenia, w jednej ręce trzymamy suszarkę, lub tylko jej końcówkę, jeśli mamy suszarkę profesjonalną, w drugiej szczotkę, Widoczna na zdjęciu suszarko-szczotka wydaje się bardzo ciekawym rozwiązaniem, bo pozostawia jedną rękę wolną, warto jednak sprawdzić jej wielkość i ciężar, co biorąc pod uwagę fakt, że wysuszenie dużego psa trwa kilka godzin, jest nie bez znaczenia.

2w1 suszarko – szczotka dla psa