Pies, którego mamy zamiar wystawiać, oprócz umiejętności zaprezentowania się w ruchu, musi do perfekcji opanować pozostawanie w pozycji wystawowej, bo od tego zależy nie tylko jego ocena, ale również lokata, która otwiera drogę do tytułów wystawowych. Trzeba go także przyzwyczaić do  pozostawania w niej najpierw na moment, a potem stopniowo coraz to dłużej.

Tego pieska trzeba jeszcze ustawiać …

… za to ten maluch doskonale wie co to jest pozycja wystawowa!

Są psy, które w pozycji wystawowej ustawia się ręcznie i chętnie to akceptują, m.in psy małych ras, które często prezentuje się na stole. Stół jest doskonałym miejscem do ćwiczeń, również dla psów dużych ras zanim nie podrosną. Na stole szczeniak czuje się mniej pewnie i jest spokojniejszy, trzeba go tylko ustawić na gumowej podkładce lub na kocu, żeby się nie ślizgał i odpowiednio asekurować, żeby z niego nie spadł i nie zrobił sobie krzywdy. Oswojenie ze spokojnym staniem na podwyższeniu bardzo przyda się w czasie prezentowania go na wystawie, bo pies, którego sędzia zechce postawić na stole do oceny  manualnej lub też sprawdzenia poprawności uzębienia, nie będzie tym zaskoczony i przestraszony.

(1)                                                                          (2)

W pozycji wystawowej przednie kończyny muszą być ustawione prostopadle do podłoża (1), nie mogą być za bardzo wyciągnięte do przodu, bo pies będzie wyglądał jak koń na biegunach (2). Za to tylne kończyny powinny być lekko odstawione do tyłu, ale nie przesadnie, bo stópka musi być również ustawiona prostopadle do ziemi. Stopień odstawienia tylnych kończyn zależy od głębokości ich kątowania i każde nadmierne wyciągnięcie do tyłu zniekształca sylwetkę psa i zaburza naturalne proporcje.

Niesamowita komitywa między GCH CH Lobato’s JitterBug Man a jego handlerką Marie Sommershoe. Jak widać nie trzeba siły aby wystawiać dużego psa.

Pamiętajmy: psa należy ustawiać w taki sposób, żeby jego sylwetka prezentowała się zgodnie ze wzorcem rasy. Nogi psa powinny być ustawione prostopadle do podłoża, tak, jak na powyższym zdjęciu. Bardzo często popełnianym błędem jest przesadne rozciąganie psa, co powoduje, że traci charakterystyczną dla rasy sylwetkę. poniższe zdjęcie doskonale to obrazuje. Pamiętajmy, że , nie naciągajmy zbyt mocno ringówki, bo wrzyna się psu w szyję. Ten sposób wystawiania powoduje, że pies traci charakterystyczną dla rottweilera prostokątną sylwetkę.

Pies musi stać w takiej pozycji, w której proporcje jego ciała nie będą zaburzone, a ponadto powinien być sprężony i pełen zaciekawienia. I tu smakołyk czyni cuda, trzeba go tylko umiejętnie wykorzystać. Powinien być niewielki, taki, żeby nie rzucał się w oczy, najlepiej granulka pachnącej karmy. Pies ma na niego pełen napięcia czekać. Jest wtedy zwarty, pełny oczekiwania a nawet radośnie merda ogonem, bo wie, że go za chwilę dostanie. Jeśli przez moment wytrzyma w tej pozycji, smakołyk jest jego. Na wystawie już nie trzeba smakołyku, sama wyciągnięta ręka mu się z nim kojarzy. Odpowiednio odsuwając rękę można ten czas oczekiwania przedłużać a smakołyk dać mu dopiero wtedy, gdy będzie mógł się rozluźnić i przyjąć pozycję „spocznij”. Przyzwyczajony do tego w czasie ćwiczeń, na wystawie będzie cały spięty spokojnie na niego czekał. Pamiętajmy, że smakołyk zabierany na wystawę nie powinien zbyt intensywnie pachnieć, żeby psu z powodu mocno działającego na wyobraźnię zapachu ciurkiem nie leciała ślina, a także żeby nie rozpraszać innych psów

Pozycję wystawową najlepiej ćwiczyć przed lustrem, bo wtedy widzimy psa tak, jak będzie go widział sędzia. Popatrzmy na swojego przyjaciela równie krytycznie jak on to zrobi, bo tylko zdając sobie sprawę z jego wad jesteśmy w stanie tak go pokazać, by były jak najmniej widoczne. Jeśli pies próbuje siadać, należy go zachęcić do utrzymania pozycji stojącej dyskretnie trzymanym w dłoni smakołykiem, który najpierw podstawiamy mu pod sam nos, a potem oddalamy tak długo, aż usiłując go dosięgnąć ustawi się tak jak trzeba. Nigdy nie wolno podnosić psa kładąc mu rękę pod brzuch, bo naturalną reakcją obronną jest wygięcie grzbietu w pałąk.

Mł. Ch PL, Ch.PL, Mł. Zw Klubu, Mł. Vice Zw Świata BLING BLING BABY Timar                                       Wł. hodowla Timar

Można również trzymając w ręce smakołyk zawołać psa. Kiedy będzie próbował do niego doskoczyć delikatnie odpychamy go kolanem tak, żeby postawił wszystkie cztery łapy na ziemi. Dajemy komendę „stój pokaz” i odsuwamy rękę ze smakołykiem na tyle daleko, żeby pies usiłując go dosięgnąć, poprawnie się ustawił. Jeśli przez chwilę pozostanie w tej pozycji nagradzamy smakołykiem. Powtarzamy to ćwiczenie kilka razy dziennie, tak długo, aż pies na widok ręki ze smakołykiem sam się będzie ustawiał. Ważne żeby go dostał dopiero wtedy, kiedy przez dłuższą chwilę pozostaje w pozycji wystawowej, nagradzanie na wyrost spowoduje, że nigdy nie będzie ustawiał się prawidłowo, bo po co ma się wysilać, skoro za byle jak wykonanie zadanie też jest nagradzany.

Przy wystawianiu dużych psów najlepiej do pozycji wystawowej przejść z biegu. W pewnym momencie, w czasie biegania po okręgu, na hasło „stóóój pokaz” zatrzymujemy psa, który wtedy zazwyczaj ustawia się w prawidłowej pozycji i potrafi pozostać w niej przez kilka minut. Im lepiej zbudowany pies, tym łatwiej nauczyć go dobrego wystawiania, bo nie trzeba robić nic, co nie jest dla niego naturalne. Psu, który ma dobrze kątowane kończyny, nie trzeba ich ustawiać, bo z natury stoi poprawnie. Podstawione tylne kończyny można trochę wyciągnąć do tyłu, ale trzeba to robić bardzo umiejętnie i z wyczuciem, bo pies, dla którego takie ustawienie nie jest wygodne, zazwyczaj bardzo się przed tym broni i jeszcze bardziej je podstawia. Jeśli już chcemy ustawić go ręcznie chwytajmy za udo a nie za stópkę, bo to łatwiej zaakceptuje. Najlepiej jednak znaleźć metodę, żeby sam przyjął prawidłową pozycję wystawową, np. przeprowadzić go wokół siebie i w trakcie robienia tego kółka w odpowiednim momencie zatrzymać i trzymając smakołyk powoli odsuwać rękę tak daleko, aż pies starając się do niej zbliżyć stoi w wystawowej pozycji. Nigdy nie próbujmy ustawiać psa w widoczny na zdjęciu sposób, bo jest to dla niego bardzo niekomfortowe i zamiast poprawnie stanąć, będzie próbował siadać.

U niektórych psów próba ręcznego ustawiania wywołuje odwrotny skutek

Jeszcze raz przypomnę to, o czym już wielokrotnie pisałam: wszystkie te sztuczki można podejrzeć na wystawach. Idźmy na wystawę, podpatrujmy i uczmy się. Im bardziej jesteśmy w szkoleniu psa zaawansowani, tym więcej z takich poglądowych lekcji skorzystamy. Tego nas nikt nie nauczy, bo każdy pies reaguje inaczej, metoda, która u jednego psa daje znakomite efekty, u innego może się zupełnie nie sprawdzić.

Pamiętajmy: w czasie oceny indywidualnej innych psów, nie można ani na chwilę spuścić swojego psa z oka, cały czas powinien stać w pozycji wystawowej i pięknie się prezentować, bo doświadczony sędzia oceniając jednego psa, widzi całą stawkę. Jeśli mu się już to znudziło i odmawia współpracy, pozwólmy mu na chwilę usiąść, lepiej żeby pozostał w pozycji siedzącej, niż miałby stać jak siedem nieszczęść, pokazując wszystko to, co tak bardzo w czasie prezentacji staraliśmy się ukryć.

Piękna prezentacja, prawidłowo ustawione kończyny, ładnie pokazane pióro na ogonie. Ten idealny obraz psuje brzydko zwisająca, zaburzająca linię przedpiersia ringówka, którą można było umiejętnie schować.

Nowy trend w prezentowaniu psa na wystawie

Przez wiele lat przyzwyczailiśmy się do ręcznego ustawiania psa podczas prezentowania go na wystawie. Od pewnego czasu obserwuje się tendencję do ograniczania ingerencji handlera w ręczne, często nienaturalne ustawianie psa, który powinien stać naturalnie, tak jak go stworzyła natura. Na niektórych wystawach zagranicznych pojawiają się nawet przy ringach widoczne powyżej tablice, które pokazują na czym polega różnica. Osoba wystawiająca psa nie ma prawa go dotykać podczas prezentacji i tym samym tuszować niektórych jego wad.

Happy legs – przyrząd, który podobno ułatwia naukę wystawiania psa

Poprawnie zbudowany pies zazwyczaj ustawia się prawidłowo, problem w tym, że na wystawie musi taką pozycję, zwaną wystawową, utrzymać przez dłuższy czas.

HAPPY LEGSto stanowiąca podstawę skrzynka, na której ustawiamy cztery klocki podklejone warstwą antypoślizgową, żeby zapobiec ich przesuwaniu. Umieszczamy je w takim miejscu, żeby stojący na nich pies pozostawał w prawidłowej pozycji wystawowej i powoli się do niej przyzwyczajał. Każdy klocek dzięki specjalnym magnesom dobrze trzyma się podłoża, co powoduje, że stojąc na nich pies ma bezpieczne podparcie, bez obawy, że któryś z nich się przesunie. Stopniowo przestawiając klocki dostosowujemy ich rozstaw do wymiarów rosnącego psa.

Urządzenie jest oferowane w trzech rozmiarach:

• Rozmiar S:   Słupki o wym. 6 cm  (dla psów o wadze do 12 kg)                  
• Rozmiar M: Słupki o wym. 8 cm  (dla psów o wadze do 35 kg)
• Rozmiar L:  Słupki o wym. 10 cm (dla psów o wadze powyżej 35 kg)

Trzeba bardzo uważać, żeby pies nie postawił łapy na skraju słupka, bo łatwo może się zesunąć i zrazić. Jeśli mamy w domu zdolnego majsterkowicza, z pewnością poradzi sobie ze skonstruowaniem takiego urządzenia, musi tylko pamiętać, że jeśli ma być bezpieczne i stabilne, powinno być ciężkie. Można do tego celu wykorzystać odpowiedniej wielkości betonowe kostki, a dla małych psów dostępne w handlu podnóżki, takie, jakich używają dzieci, żeby dosięgnąć do umywalki. Jeśli ktoś wypróbował to urządzenie, bardzo prosimy o opinię.