U psów wystawowych zażółcenie sierści jest sporym problemem, bo jest bardzo widoczne i oczywiście szpeci. Nawet, jeśli pies nie jest wystawiany, rdzawe zacieki nie dodają mu urody. Mniej widoczne jest ogólne zażółcenie sierści, bo pies wygląda tak, jakby miał kremową sierść. Dopiero, kiedy chcemy go wystawiać, pojawia się problem.
Są dwa rodzaje zażółceń:
- Zażółcenia lokalne
U psów o jasnej a zwłaszcza białej sierści często występują bardzo brzydkie, żółte, a nawet brązowe zacieki pod oczami oraz w kącikach pyszczka. Jest to spowodowane kwasowym odczynem łez i śliny. W tym przypadku należy te miejsca codziennie przecierać specjalnym preparatem, najpierw po to, żeby usunąć już istniejące zażółcenia, a później, by nie dopuścić do ich ponownego powstania. Nie może on zawierać wody utlenionej, która wysusza i niszczy włos, bo po pewnym czasie spowoduje, że pies będzie miał pod oczami najpierw lekko przerzedzoną sierść a po pewnym czasie łyse plamy.
Jeśli reszta sierści jest idealnie biała, wówczas przyczyny problemu należy szukać w funkcjonowaniu systemu odprowadzania łez. Dość często spotykana u psów niedrożność kanalików łzowych powoduje, że łzy zamiast do kanału łzowego wypływają na zewnątrz oka i zostawiają brunatne, szpecące ślady na sierści. Bywa, że pies cierpi na zapalenie spojówek, które nieleczone przechodzi w stan chroniczny, czemu też towarzyszy łzawienie. W tej sytuacji konieczna jest pilna wizyta u lekarza weterynarii i pilne ustalenie dlaczego oczy psa łzawią, bo to pozwoli na niezwłoczne podjęcie leczenia.
Jeśli oczy są zdrowe, trzeba przyjąć, że pies ma osobniczą skłonność do przebarwień i jak tylko pojawiają się ich pierwsze oznaki, zacząć im przeciwdziałać. Odpowiednia pielęgnacja może zapobiec powstaniu zacieków, miejsca w kącikach oczu trzeba przemywać codziennie płatkiem higienicznym zwilżonym odpowiednim preparatem, bo zadawnione, często zbrązowiałe plamy, są bardzo trudne do usunięcia. Najbardziej podatne na powstawanie zacieków są psy ras miniaturowych: pudle, bichony, maltańczyki.
U psów pełniących funkcję przyjaciela rodziny nie ma to większego znaczenia. Problem pojawia się u psów wystawowych, u których brązowa plama, co by nie mówić, szpeci. W tej sytuacji, jeśli chcemy, żeby szata była bliska ideału, nie ma innego wyjścia, jak tylko przebarwienia umiejętnie zamaskować. O tym, jak to zrobić, piszemy w zakładce Poprawianie koloru.
- zażółcenie całej sierści
Problem dotyczy najczęściej białych szpiców i samoyedów. Widoczne na zdjęciach jednolite zażółcenie całej sierści u psa, który nie jest wystawiany nie ma większego znaczenia, choć bez dużego wysiłku, stosując tylko odpowiedni szampon do kąpieli, można tę biel bardzo wyraźnie poprawić.
Do pielęgnacji psów wystawowych o białej sierści powinno się stosować szampon intensyfikujący biel. Dotyczy to również psów wielobarwnych o dużych białych znaczeniach. Jeśli sierść zdążyła już zżółknąć, nie liczmy na natychmiastowe efekty, poprawę można będzie zauważyć dopiero po kilku kąpielach. Bardzo przestrzegam przed używaniem szamponów wybielających, zawierających wodę utlenioną, która tak wysusza i niszczy sierść, że włos zaczyna się łamać. Wrogiem nr.1 białej sierści jest również olejek norkowy, który w krótkim czasie zażółci sierść, nawet tę o idealnej barwie. Dobry szampon powinien zawierać całkowicie bezpieczne wybielacze optyczne oraz olejki pochodzenia roślinnego, dzięki którym można go bez obawy używać tak często jak każdy inny szampon.
Na początek, dla uzyskania widocznego efektu potrzebne są przeważnie 3-4 kąpiele w odstępach 5-7 dniowych. Zaletą tego rodzaju szamponów jest to, że działają wybiórczo na określony pigment i nawet u psa o sierści wielobarwnej nie pogorszą pozostałych kolorów. Dobry szampon intensyfikujący kolor nie wysusza sierści, można go w związku z tym stosować dowolnie długo. U psa z tendencją do żółknięcia sierści powinien być używany do każdej kąpieli: do pierwszego mycia szampon dostosowany do potrzeb sierści (np. dla sierści jedwabistej, szorstkiej itp.) a do drugiego mycia szampon intensyfikujący barwę.
Jeśli problem utraty pigmentu pojawi się u psa szorstkowłosego, w pierwszym rzędzie przyczyny należy szukać w braku trymowania. W tym przypadku przede wszystkim należy dokładnie wytrymować sierść, bo jest bardzo prawdopodobne, że po jej odrośnięciu problem zniknie. Niezależnie od tego, do każdej kąpieli można stosować szampon intensyfikujący biel.
Jeśli pies ma być wystawiany, a barwa sierści wciąż jest daleka od ideału, można ją przy pomocy różnych preparatów korygujących bardzo skutecznie poprawić. U psa, który ma jednolicie przyżółconą sierść retusz wystawowy daje naprawdę satysfakcjonujące efekty. Można również zamaskować żółte zacieki pod oczami, o tym jak to zrobić w zakładce Poprawianie koloru.
Jak widać, przyczyny żółknięcia sierści mogą być różne, ale najczęściej jest to niewłaściwa pielęgnacja, a to, przy odrobinie systematyczności i dobrych chęci, można dość łatwo zmienić. Prawidłowa pielęgnacja białej sierści została opisana w zakładce Pielęgnacja wg barwy – sierść biała.
Tak wygląda piękna, idealnie wypielęgnowana biała szata
